اثر روش های مقیاس کردن رکوردهای جنبش زمین بر توزیع تغییر مکان نسبی قابهای خمشی فولادی طراحی شده به روش پلاستیک مبتنی بر عملکرد

در این پژوهش اثر شش روش مقیاس کردن رکوردهای جنبش زمین بر پاسخ حداکثر تغییر مکان غیر الاستیک قاب های خمشی فولادی طراحی شده به روش پلاستیک مبتنی بر عملکرد، با دو طیف هدف حد اکثر زلزله محتمل و طیف طرح، مورد مطالعه قرار گرفته است. در این روش از یک دریفت هدف و مکانیزم تسلیم از پیش تعیین شده به عنوان حالت حدی عملکردی استفاده می گردد. این روش طراحی پیشنهادی بر اساس تئوری طراحی پلاستیک می باشد که در آن مقادیر نیروهای طراحی با استفاده از اصل بقای انرژی استخراج می گردد. برای رسیدن به این هدف سه قاب 4، 8 و 16 طبقه که براساس روش فوق طراحی شده اند تحت 42 رکورد حوزه دور که با 6 روش مقیاس شده اند، تحلیل دینامیکی غیرخطی شده اند و توزیع حداکثر تغییر مکان غیر الاستیک در ارتفاع محاسبه شد. هدف از این مطالعه، ارزیابی دقت روش های مختلف مقیاس کردن جنبش زمین در در محاسبه حداکثر تغییر مکان غیرالاستیک قاب های خمشی و تعیین مناسب ترین روش را با توجه به کارایی و دقت آنها به صورت پارامتریک است. نتایج حاکی از آنست که روش مقیاس کردن آیین نامه ای برای تخمین پاسخ غیرخطی سازه های طراحی شده به روش پلاستیک با توجه به حساسیت زیاد به رکوردهای زلزله مناسب نیست. همچنین در بین روش های بررسی شده، بسته به تعداد طبقات سازه، سه روشی که اثر مودهای بالاتر در آن لحاظ شده است به همراه روش مقیاس به بیشینه شتاب زمین، پاسخ های مناسب تری برای تخمین بیشینه نیاز لرزه ای سازه های مورد مطالعه داشته اند.