تطابق نظریه‌هابرماس درباره رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی، با جمهوری اسلامی ایران

هدف از این پژوهش نقد و بررسی نظریه‌هابرماس درباره رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی در جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. از دیدگاه‌هابرماس، ایدیولوژی شکلی از ارتباط منظم تحریف شده یا شکلی از ارتباط که قدرت به طور نظام مند آن را تحریف می‌کند، می‌باشد. به عبارت دیگر، ایدیولوژی، گفتمانی است که به صورت یکی از رسانه‌های سلطه در آمده و به کار مشروعیت بخشیدن به روابط قدرت سازمان یافته می‌آید. نظریه‌هابرماس درباره رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی اساسا درباره رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی مربوط به نظام لیبرال دموکراسی سرمایه دارانه غرب است که در واقع مشروعیت نه الهی است نه مردمی، اما، در مورد ج.ا.ایران که حکومتی اسلامی و مبتنی بر ایدیولوژی اسلام و نظریه ولایت فقیه و مردم سالاری دینی است و مشروعیت آن الهی مردمی است، نظریه‌هابرماس در تبیین رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی با ج.ا.ایران چندان تطابق پیدا نمی کند. روش تحقیق، در این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و روش جمع آوری داده‌ها، از طریق کتب و مجلات، کتابخانه‌ای و اینترنتی می‌باشد. فرضیه مورد نظر ما این است که، نظریه‌هابرماس درباره رابطه قدرت سیاسی و ایدیولوژی درباره نظام سرمایه داری غرب بوده و با ج.ا.ایران تطابق چندانی ندارد.