انقلاب اسلامی و بازخوانی رهیافت‌های اخلاق و سیاست در ایران معاصر

نظر به اینکه احکام، عقاید و اخلاقیات از ارکان دین اسلام بوده، در این نوشتار به وضعیت تیوریک رهیافت‌های اخلاقی در عرصه سیاست با توجه به ارزش‌های انقلاب اسلامی پرداخته شده است. یافته‌های پژوهش، حکایت از فقر تیوریک در عرصه مطالعات اخلاق و سیاست در ایران معاصر است. از یک سو، متفکرانی چون علامه طباطبایی و رضا داوری اردکانی از رهیافت اخلاقی متناسب با ارزش‌های دینی دفاع کرده‌اند اما دیدگاه‌های آنها در سطح ایده و طرح مسیله باقی مانده است. از سوی دیگر، متفکرانی چون ملکیان و سروش رهیافت‌های اخلاقی و سیاسی خود را در چارچوب رهیافت‌های جهانی ارایه کرده‌اند که از لحاظ ارزشی سکولار، و با ماهیت انقلاب اسلامی در تعارض بوده است. در واقع، ضعف نظریه‌پردازی جامع و مانع متناسب با ارزش‌های انقلاب اسلامی، از مهم‌ترین خلل‌های رهیافت‌های اخلاق و سیاست در ایران معاصر است. این نوشتار درصدد پاسخ دادن به این سوال اصلی است: «رهیافت متفکران ایرانی معاصر، به ارتباط اخلاق و سیاست چگونه بوده است؟». نگارندگان در پاسخ به این پرسش از روش توصیفی و تحلیلی برای تنقیح دیدگاه متفکران ایرانی بهره برده‌اند.