بررسی و تحلیل حقوق قومیت‌های ایران براساس حقوق اساسی ج.ا. ایران و اسناد بین‌الملل

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل حقوق قومیت های ایران براساس حقوق اساسی و اسناد بین الملل، این سوال را طرح می کند: مزایا و معایب حقوق داخلی و بین الملل برای بهبود شرایط اقوام در جامعه متکثر ایرانی کدام است؟ فرضیه این است: ابتناء حقوق بین الملل بر آموزه های لیبرالی، بی توجهی به خیر عامه در جوامع متکثر و غلبه نگرش اقلیتی از اقوام از نقاط ضعف آن است و در قوانین داخلی، مصداقی نبودن حقوق اقوام و فقدان راهکارهای عملی به عنوان موانع تحقق حقوق اقوام هستند. نتایج پژوهش بیانگر آن است که  تلقی اقلیت گونه از اقوام در نزد اسناد بین الملل، ابتناء بر آموزه های حقوق بشری لیبرالی و بی توجهی به خیر عامه از جمله نقاط ضعف اسناد بین الملل در ارتباط با حقوق اقوام است. در ایران، اقوام به عنوان اقلیت مطرح نشده اند و این به معنای برابری آنان با سایر شهروندان است. پذیرش رسوم، آداب، فرهنگ و سنن اقوام نیز مزیتی برای اقوام در جامعه ایرانی است. اما رفع برخی کاستی ها در حقوق داخلی با در نظر گرفتن آموزش چندفرهنگی از طریق تدریس به زبان مادری، و بهبود شرایط اقتصادی آنان از طریق ایجاد مراکز تجاری و اقتصادی و فراهم کردن شرایط مسالمت آمیز برای پیوند هویت قومی با هویت ملی، قابل تحقق است. در پژوهش حاضر از روش توصیفی و تحلیلی و چارچوب نظری پژوهش نیز رویکرد چندفرهنگی ویل کیملیکا است. ‎