بررسی تطبیقی رویکردهای پیشگیرانه از فساد در قوانین ایران و سوئد

کشورهای مختلف بنا به ضرورت‌هایشان، ابزارها و استراتژی‌های گوناگونی برای پیشگیری از فساد اتخاذ کرده‌اند. موضوع این تحقیق مقایسه تطبیقی رویکردهای مبارزه با فساد در دو کشور ایران و سوئد است. بنابراین سئوال این پژوهش این است که از زاویه تطبیقی، مشابهت ها و تفاوت های دو کشور ایران و سوئد در مبارزه با فساد چگونه است؟ فرضیه تحقیق این است: توجه قوانین ایران به حوزه پیشگیری از فساد و شاخص های آن مانند تعارض منافع، شفافیت و حق دسترسی به اطلاعات توجهی غیرسیستماتیک و نارسا بوده است. در مقابل این قوانین سطحی و غیرساختاری ایران، در سوئد توجه و احترام به اصول یادشده سابقه ای نزدیک به سه قرن دارد و چارجوب نظام مند، دقیق و تعریف‌شده‌ای در اجرا و تضمین این شاخص ها در سوئد وجود دارد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که ‌شاخص‌های یادشده از جایگاهی غیرساختاری و سطحی در نظام حقوقی ایران برخوردار است در حالی که در نظام قوانین کشور سوئد دست کم از دو قرن گذشته این اصول به اجرا گذارده شده و نواقص سطحی‌تر و جزیی‌تری نسبت به نظام حقوقی ایران دارد. روش تحقیق در این مقاله، کیفی از نوع تطبیقی و توصیفی تحلیلی است و داده ها بصورت کتابخانه ای از منابع مختلف قیش برداری شده است.

a comparative study of preventive approaches to corruption in the laws of iran and sweden

according to their needs, different countries have adopted various tools and strategies to prevent corruption. the subject of this research is the comparative comparison of anti-corruption approaches in the two countries of iran and sweden. therefore, the question of this research is, from a comparative point of view, what are the similarities and differences between the two countries of iran and sweden in the fight against corruption? the hypothesis of the research is: iran’s laws have paid unsystematic and insufficient attention to the field of corruption prevention and its indicators such as conflict of interest, transparency and the right to access information. in contrast to these superficial and non-structural laws of iran, in sweden, attention and respect to the aforementioned principles have a history of nearly three centuries, and there is a systematic, precise and defined charge in the implementation and guarantee of these indicators in sweden. the findings of this study show that the aforementioned indicators have a non-structural and superficial position in iran’s legal system, while these principles have been implemented in sweden’s legal system for at least the last two centuries, and it has more superficial and detailed defects than iran’s legal system. the research method in this article is a qualitative comparative and descriptive analytical type, and the data has been collected from various sources in the form of a library.