واکاوی هویت در برنامه‌های توسعه پس از انقلاب اسلامی از منظر امنیت اجتماعی

هویت یکی از پیچیده ترین مفاهیم عصر حاضر است، پدیده ای چندوجهی که از مناظر مختلف و در کنار مفاهیم دیگری همچون امنیت رویکردهای متفاوتی را ایجاد می کند. هویت اجتماعی در جامعه ایرانی دارای عناصر مختلفی است که شناسایی هر کدام از آنها به همراه تاثیری که در درک امنیت اجتماعی می گذارد، این می تواند به سیاستگذاران برای شناخت بهتر جامعه و تدوین قوانین مرتبط با هویت کمک کند. این مقاله درصدد است با واکاوی شاخص های هویتی و راهکارهای امنیت اجتماعی مبتنی بر هویت به مقایسه تطبیقی آن در شش برنامه توسعه پس از انقلاب اسلامی بپردازد. نتایج این پژوهش نشان می دهد هر کدام از برنامه های توسعه با رویکرد متفاوتی، به طور مستقیم و یا غیر مستقیم در جهت سیاستگذاری مولفه های هویتی گام برداشته اند، اما شاهد کمترین میزان توازن در شاخص ها و رویکردهای هویتی در امنیت اجتماعی هستیم و مولفه هویت ملی  و شاخص جمعیت بیشترین توجه را در میان برنامه ها به خود اختصاص داده اند.

analysis of identity in post-revolutionary development programs from the perspective of social security

identity is one of the most complex concepts of the present age, a multifaceted phenomenon that creates different approaches from different perspectives along with other concepts such as security. social identity in iranian society has different elements, the identification of each of them along with the impact it has on understanding social security, this can help policymakers to better understand society and formulate laws related to identity. this article seeks to compare identity indicators in six post-revolutionary development programs by analyzing identity indicators and identity-based social security strategies. the results of this study show that each of the development programs with a different approach, directly or indirectly, have taken steps to identify identity components, but we see the least balance in indicators and approaches to identity in social security and components. national identity and population index have received the most attention among the programs.