نسبت سنّت و مدرنیسم و بازتاب آن در عرصه سیاست و حکومت از منظر سید حسین نصر

منظور نصر از سنت، قوانین و نوامیسی است که از مبداء الهی جاری شده، فارغ از حیث زمان و مکان بوده، با رسم، عادت و هرآنچه رنگ و معنای کهنگی و فرسودگی را به ذهن متبادر می کند، متفاوت است. سنت به این معنا، رو در روی مدرنیسم به عنوان نظامی فلسفی و اومانیسم مترتب بر آن قرار میگیرد که حقیقت مطلق را نه از سوی خدا بلکه در سطحی انسانی مطرح می کند. مقاله در صدد پاسخ به دو پرسش می باشد. نخست، نسبت سنت و مدرنیسم براساس نسب چهارگانه منطقی از منظر نصر کدام است؟ دوم، بازتاب اندیشه وی در عرصه ی سیاست و حکومت چگونه است؟ به ترتیب سوالات مذکور، دو فرضیه قابل طرح می باشد. اولاً، نسبت سنت و مدرنیسم، تباین است. درثانی، بازتاب اندیشه نصر در عرصه ی سیاست و حکومت، بنیادگرایی به معنای نامتعارف آن است. روش تحقیق توصیفی تحلیلی است که با گردآوری داده ها از طریق منابع اسنادی و کتابخانه ای تدوین شده است. نتایج نشان از آن دارد که  سنت و مدرنیسم از لحاظ پارادایمیک با هم تفاوتی بنیادین دارند و از دل سنّت در عرصه ی سیاسی تنها حکومتی سنتی و بنیادباور بیرون خواهد آمد ولی به معنای نامتعارف آن.

the relationship between tradition and modernism and its reflection in the field of politics and government from the seyed hossein.nasr perspective

nasr refers to tradition, laws and nomenclature that originate from the divine origin, regardless of time and place, are different from customs, habits and everything that brings to mind the color and meaning of antiquity and wear and tear. tradition, in this sense, confronts modernism as a philosophical system and humanism, which presents the absolute truth not on god but on a human level. the article seeks to answer two questions. first, what is the relationship between tradition and modernism based on the four logical genealogies from nasr’s point of view? second, how is his thinking reflected in politics and government? in order of the mentioned questions, two hypotheses can be proposed. first, the relationship between tradition and modernism is contrasting. second, the reflection of nasr’s thought in politics and government is fundamentalism in its unconventional sense. the research method is descriptive-analytical, which has been compiled by collecting data through documentary and library sources. the results show that tradition and modernism are fundamentally different from each other in terms of paradigm, and from the heart of tradition in the political arena, only a traditional and fundamentalist government will emerge, but in its unconventional sense.