علل انفعال نخبگان سیاسی در دوره پهلوی و تاثیر آن بر بحران کارآمدی

پژوهش حاضر درصدد است علل انفعال نخبگان سیاسی در دوره پهلوی دوم را مورد بررسی قرار دهد و تاثیر آن را بر بحران کارآمدی و پاسخگویی نشان دهد. بر همین اساس، سوال پژوهش حاضر این است: انفعال نخبگان سیاسی در دوره پهلوی تحت تاثیر چه عواملی بوده و چه تاثیری بر بحران کارآمدی و پاسخگویی در دوره محمدرضا شاه داشته است؟ فرضیه این است: ویژگی های روانی محمدرضاشاه از جمله نیاز به اطاعت، سرسپردگی و پذیرش متملقان از یک سو و همسویی ایدئولوژیکی، منافع مشترک طبقاتی و گروهی نخبگان سیاسی ابزاری، از سوی دیگر باعث انفعال نخبگان سیاسی منتقد و افزایش شکاف میان توده مردم و حکومت شده بود. در واقع یافته های پژوهش حاضر از منظر نخبگانی به شکاف نخبگان سیاسی از جامعه و مردم و پیوند آنان با دستگاه حکومت پهلوی اشاره می کند که در نهایت به گسترش فاصله حکومت از منافع عموم منجر شده بود و پاسخگویی حکومت را از بین می برد که در نهایت به بحران کارآمدی و پاسخگویی منتهی شد. ویژگی های روانی محمدرضاشاه نیز به دلیل خودشیفتگی و تایید اجتماعی از سوی نخبگان ابزاری یکی دیگر از عوامل بحران پاسخگویی است. پژوهش حاضر از روش توصیفی-تحلیلی بهره می برد که در نهایت به شیوه اسنادی و کتابخانه ای به جمع آوری اطلاعات پرداخته است و از منظر تحلیلی به بررسی موضوع می پردازد.

causes of passivity of political elites in the pahlavi period and its impact on the efficiency crisis

the present study seeks to examine the causes of passivity of political elites in the second pahlavi period and to show its impact on the crisis of efficiency and accountability. accordingly, the question of the present study is: what factors influenced the passivity of political elites in the pahlavi period and what effect did it have on the crisis of efficiency and accountability in the period of mohammad reza shah? the hypothesis is: mohammad reza shah’s psychological characteristics such as the need for obedience, submission and acceptance of flatterers on the one hand and ideological alignment, common class and group interests of instrumental political elites, on the other hand cause the passivity of critical political elites and increase the gap between the masses and was ruled. in fact, the findings of the present study from an elite perspective point to the gap between the political elites in society and the people and their connection with the pahlavi government apparatus, which ultimately led to the expansion of government distance from the public interest and destroys government accountability. which eventually led to a crisis of efficiency and accountability. mohammad reza shah’s psychological characteristics are another factor in the crisis of accountability due to narcissism and social approval by the instrumental elites. the present study uses a descriptive-analytical method, which finally collects information in a documentary and library manner and examines the issue from an analytical perspective.