بررسی تطبیقی جایگاه ﺣﻘﻮق اﻗﻠﻴﺖﻫﺎی دﻳﻨﻰ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺳﺮﻧﻮشت خود در ﺣﻘﻮق اﻳﺮان و اﺳﻨﺎد ﺑﻴﻦ اﻟﻤﻠلی

مقاله حاضر قصد دارد تا جایگاه حقوق اقلیت های دینی را در مسئله تعیین سرنوشت خود در حقوق ایران و اسناد بین المللی مورد بررسی قرار دهد. این تحقیق می‏کوشد با رویکردی توصیفی و تحلیلی و با روش جمع‏آوری داده‏های اسنادی و کتابخانه‏ای، به این سوال اساسی پاسخ دهد که حقوق اقلیت‌های دینی در رژیم حقوقی ایران چگونه تبیین شده‌اند؟ و این حقوق تا چه اندازه بیانگر تحقق اصل تعیین سرنوشت خود است؟ این پژوهش بر این فرضیه استوار است که پذیرش و تلاش برای تحقق اصل تعیین سرنوشت خود، پیرامون اقلیت‌ها به طور عام و اقلیت های مذهبی به طور خاص، هرگز مبین حقوقی نخواهد بود که مطابق آن اقلیت‌ها بتوانند داعیه استقلال طلبی داشته باشند. بلکه هدف در این شناسایی برخورداری بدون تبعیض آنها از حقوق سیاسی و قضایی است که اکثریت جامعه از آن بهره مند هستند. نتیجه تحقیق نشان می دهد که ج. ا. ایران حقوق اقلیت های دینی، را به رسمیت شناخته است، وآنها را با اکثریت جامعه در تعیین حق سرنوشت خود برابر دانسته است. وجه اختلاف قانون ایران با قوانین بین المللی در عدم شناسایی تمام گروه‌های مذهبی است؛ یعنی ﺳﻪ دﻳﻦ ﺗﻮﺣﻴﺪی، ﺑﻪﻋﻨﻮان اﻗﻠﻴﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ می شوند،این موضوع با اسناد بین المللی که تلاش دارند تا تمام فرقه‌ها و گروه‌های عقیدتی را اقلیت دینی معرفی کنند، سازگار نیست.

a comparative study of the position of the righteous in their eight in the righteous and the first

the purpose of this article is to examine the application of governance principles in overcoming the challenges of fighting corruption in iran. illegal use of government or public position, facilities and resources to gain benefits for oneself or another, directly or indirectly, is called corruption. fighting corruption is one of the governing policy priorities in iran. in the framework of the fifth and sixth development plans of the country, and especially in the eleventh and twelfth governments, by using more information technology, implementing e-government and expanding the bandwidth of internet access in the country, the government tried to increase transparency and accountability. reduce corruption in the bureaucracy. nevertheless, fundamental challenges to the fight against corruption remain. accordingly, the main question of this study is, what are the challenges of fighting corruption in iran and can the theory of good governance be used as a model to overcome the challenges of corruption? the main hypothesis of the article is that the challenges of fighting corruption in iran can be identified in four areas: legislative, executive and judicial, and in this regard, by applying the principles of good governance as an effective model can be promoted and improved. components such as accountability, transparency, rule of law, participation,accountability,etc.achieved the health of the administrative system as much as possible and enriched the ties between the government and the nation.