رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی ایران

هدف مقاله حاضر، بررسی جایگاه رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی ایران می‎باشد. سوال اصلی تحقیق این است که، رویکرد اجتماعی مقابله با جرم در نظام حقوقی و قضایی چگونه قابل تبیین می‎باشد؟ فرضیه اصلی مقاله این است که، در نظام حقوقی قضایی ایران، رویکرد اجتماعی مقابله با جرم، در واقع توسعه محلی و بر اساس مشارکت است. بر این اساس می‎توان گفت، رویکرد اجتماعی و مولفه‌های حاکم بر آن نقش بسیار مهمی در اجتماعی شدن مقابله با جرم دارد و می‎توان با استفاده از رویکرد اجتماعی مقابله با جرم با تاکید بر مشارکت اجتماعی از ارتکاب جرم جلوگیری کرد. مهم‌ترین مولفه‌های رویکرد اجتماعی مقابله با جرم، مشارکت اجتماعی، انسجام اجتماعی و روابط اجتماعی است که می‎باید در سیاستگذاری‌های نظام حقوقی قضایی مورد توجه قرار گیرند. روشی که در تحقیق حاضر استفاده شده است روشی توصیفی-تحلیلی است.

Social approach to dealing with crime in the Iranian legal and judicial system

The purpose of this article is to investigate the position of the social approach to crime in the Iranian legal and judicial system. The main question of the research is how to explain the social approach to dealing with crime in the legal and judicial system? The main hypothesis of the article is that, in the Iranian legal system, the social approach to crime is in fact local development and based on participation. Based on this, it can be said that the social approach and its components play a very important role in the socialization of crime and can be used to prevent crime by using the social approach to crime by emphasizing social participation. The most important components of the social approach to dealing with crime are social participation, social cohesion and social relations, which should be considered in the policies of the judicial system. The method used in the present study is a descriptive-analytical method.