سیاست گذاری روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه با تاکید بر سوریه « بر اساس نظریه همگرایی منطقه‌ای»

با توجه به این نکته که یک واحد سیاسی جهت حفظ و ادامه حیات خود نیازمند وجود یک همگرایی منطقی میان اجزای سازنده اش است؛ دولت‌های  خاورمیانه جهت مقاومت در برابر واگرایی که توسط دول خارجی به آنها تحمیل شده است نیازمند به ایجاد یک همگرایی میان خود هستند. همین موضوع سبب گردیده تا میان بعضی از بازیگران منطقه برای نمونه ایران و سوریه علیرغم نداشتن زبان و فرهنگ و نژاد مشابه یک همگرایی منطقه ای شکل گیرد. عامل اصلی و زمینه ی همگرایی منطقه‌ای در روابط ایران و سوریه را می توان اتخاذ سیاست خارجی یکسان در برابر اسرائیل و همچنین حمایت از حزب الله لبنان و جنبش های مقاومت فلسطینی دانست. این نزدیکی روابط در راستای تامین امنیت ج. ا.ایران و همچنین سوریه در برابر اسرائیل می باشد که در این راهبردهای ضد صهیونیستی، حزب الله لبنان نقش کلیدی را در سیاست خارجه ایران و سوریه بازی می کند که توانسته است ضربه‌های کاری را چه به لحاظ سیاسی و چه به لحاظ نظامی بر اسرائیل وارد آورد. با این حال این همگرایی با موانعی مواجه است برای نمونه عربستان به عنوان یکی از مهم ترین موانع همگرایی منطقه ای ایران و سوریه سعی دارد تا با به کارگیری ابزار سیاسی، اقتصادی و اعتقادی مانع این همگرایی گردد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی است.

Policy-making of the Islamic Republic of Iran’s foreign relations in the Middle East with emphasis on Syria based on the theory of regional convergence

Considering that a political unit needs a logical convergence between its constituent parts in order to survive; Middle Eastern governments need to converge to resist the divergence imposed on them by foreign governments. This has led to a regional convergence among some regional actors, for example Iran and Syria, despite not having the same language, culture and race. The main factor and the ground for regional convergence in Iran-Syria relations can be considered the adoption of the same foreign policy against Israel, as well as the support of Lebanese Hezbollah and Palestinian resistance movements. This closeness of relations in order to ensure security c. Iran, as well as Syria, are against Israel. In these anti-Zionist strategies, Hezbollah in Lebanon plays a key role in the foreign policy of Iran and Syria, which has been able to strike blows at Israel, both politically and militarily. Brought. However, this convergence faces obstacles. For example, Saudi Arabia, as one of the most important obstacles to the regional convergence of Iran and Syria, tries to prevent this convergence by using political, economic and ideological tools. This research is a descriptive-analytical method.