بررسی رابطه میان ساختارهای گفتمان مدار ایدئولوژیک و اقتصاد مقاومتی در متون مطبوعاتی از منظر تحلیل گفتمان انتقادی

در پژوهش حاضر، 12 متن از روزنامه‌های داخلی در حوزه اقتصاد مقاومتی مطابق انگاره جامعه‌شناختی-معناشناختی تحلیل شده‌است. یافته‌ها فرضیه اصلی پژوهش را مورد تایید قرار داده ومشخص‌کرده که مولفه‌های«حذف»،«فعال‌سازی/منفعل‌سازی»،«مشخص‌سازی/نامشخص‌سازی»، «جنس‌ارجاعی/نوع‌ارجاعی» و «انتزاعی‌سازی/عینی‌سازی» در متون اقتصاد مقاومتی کاربرد داشته‌اند. از میان داده‌ها، 7 روزنامه که به هسته قدرت نزدیک‌تر بوده، با صراحت بیشتر به وظیفه اطلاع‌رسانی از اقتصاد مقاومتی مطرح‌شده توسط مقام معظم رهبری همت‌گماشته و 5 روزنامه که عمدتاً توسط اصحاب اقتصادی جامعه اداره می‌شده، با میزان رازگونگی بیشتر به این امر پرداخته‌اند. نتایج پژوهش‌نشان می‌دهد‌ که هر چه میزان ارتباط با هسته‌های قدرت در جامعه بیشتر باشد، صراحت بیشتر و هرچه دسترسی به منابع قدرت کمتر باشد، صراحت کمتری در ابراز عقیده‌ها دیده می‌شود. گفتنی است نتایج این تحقیق می‌تواند برای اصحاب‌رسانه مفید واقع شود تا فارغ از هرگونه جانبداری یا باور خاص، به اقتصاد مقاومتی موردنظر معظم‌له بپردازند و بر بیان اهمیت تولید داخلی و عدم وابستگی اقتصادی به کشورهای دیگر در این شرایط بحران اقتصادی و تحریم‌های ناجوانمردانه کوشاتر باشند.

Investigating the relationship between ideological discourse-based structures and resistance economics in press texts from the perspective of critical discourse analysis

According to Foucault’s theory, no text is free of ideological inductions. Today, critical discourse analysis can reveal the ideologies and beliefs that cast a shadow over the text. In the present study, 12 texts from domestic newspapers in the field of resistance economics have been analyzed according to the sociological-semantic concept of Leeuwen (1996). The findings confirm the main hypothesis of the research and indicate that the components of &deletion&, &activation / passivation&, &characterization / unidentification&, &reference gender / reference type& and &abstraction / objectification& have been used in the texts of resistance economics. Among the data, seven newspapers that were closer to the core of power were more explicitly involved in reporting on the resistance economy proposed by the Supreme Leader, and five newspapers, which were mainly run by the economic community, were more secretive. The results also show that the more communication with the nuclei of power in society, the more explicit and the less access to sources of power, the less explicit in the expression of ideas. It is worth mentioning that the results of this research can be useful for the media to deal with the resistance economy, regardless of any particular bias or belief, and to be more diligent in expressing the importance of domestic production and economic dependence on other countries in this economic crisis and cowardly sanctions.