نقش هویت قومی در همبستگی ملی پس از انقلاب اسلامی؛ رویکردی چند فرهنگی

جامعه‌ایران از دیرباز جامعه ای چندقومی و چندفرهنگی بوده که علاوه بر تنوع بخشیدن به ساحت سیاست ایران، همواره به‌صورت مسالمت‌آمیز در کنار یکدیگر زندگی می‌کردند. اما این زندگی مسالمت‌آمیز به معنای نبود مشکلات و مسائل قومیتی نیست. به‌طوری‌که حتی با انقلاب اسلامی و تاکید قانون اساسی جمهوری اسلامی مبنی بر زندگی مسالمت‌آمیز اقوام، اغلب شاهد گرایش واگرایانه اقوام بوده‌ایم. وجود مشکلات اقتصادی در نواحی قوم نشین، هم‌مرز بودن با کشورهای همسو با قومیت‌های مرزی، گسترش ارتباطات و جهانی‌شدن، متمرکز بودن اداره کشور و مشکلات فرهنگی و اجتماعی باعث شده تا هویت قومی در ایران پس از انقلاب اسلامی با چالش‌هایی روبرو باشد. نوشتار حاضر تلاش می‌کند به مساله آینده هویت قومی پس از انقلاب اسلامی بپردازد. پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال است: هویت قومی از چه راه هایی می تواند بر همبستگی ملی پس از انقلاب اسلامی اثرگذار باشد؟ در پاسخ، فرضیه پیش رو مورد آزمون قرار می گیرد: رویکرد چندفرهنگ گرایی به دلیل پیوند دادن خرده فرهنگ هایی نظیر هویت قومی با هویت ملی و قائل شدن به نقش سازنده آنان در ساختن هویت ملی می تواند عامل همگرایی ملی باشد. این پژوهش با بهره گیری از روش کیفی و از طریق مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به بررسی نقش هویت قومی در همبستگی ملی پس از انقلاب اسلامی با رویکرد چندفرهنگی بپردازد.

The Role of Ethnic Identity in National Solidarity after the Islamic Revolution; A Multicultural Approach

The Iranian society has long been multiethnic and multicultural, and they have always been peacefully living together, in addition to diversifying the Iranian politics. Even with the advent of the Islamic Revolution and the Islamic Republic constitution’s emphasis on peaceful lives, we have often seen the divergent orientation of the tribes. The existence of economic problems in the tribal areas, having common borders with the countries believing in border ethnicities, expansion of communications and globalization, centralization of the country’s administration, and cultural and social problems have caused the ethnic identity in Iran to face challenges after the Islamic Revolution. Hence, the present study tried to address the future of ethnic identity after the Islamic Revolution. In this regard, the research questions are as follows: What are the challenges of ethnic identity after the Islamic Revolution? What are the results of Parekh’s Multicultural Approach for ethnic groups and ethnic identities in Iran? The research hypotheses are as follows: 1. decentralization in the Iranian society has led to marginalization of ethnicities. 2. Cooperation and interaction with the central government, along with peaceful pursuit of demands, will bring more income to ethnic groups.