مدارا در رفتار سیاسی و حاکمیت علوی

اگر سیاست را تدبیر مدن یا اداره ومدیریت بر جامعه بنامیم دوره کوتاه زمامداری امام علی (ع) بی شک ارزشمند ترین میراث نظری و گرانبها ترین تجربه عملی درعرصه اندیشه و عمل سیاسی است. حضرت پس از وفات پیامبر(ص) نیزبه مدت بیست و پنج سال به عنوان یک ناظر، مسائل جامعه اسلامی را درابعاد داخلی و خارجی آن رصد کرده و سپس با کوله باری از تجربه و شناخت به اصرارمردم مدیریت واداره جامعه اسلامی را عهده دارشده است. دوره زمامداری وی اگرچه کوتاه و کمترازپنج سال بود؛ اما به معنای کامل اخلاق سیاسی را در ابعاد مختلف حاکمیت عملی و رفتاری خود محقق کرد. تساهل و مدارا در اسلام از جمله اموری است که در اخلاق سیاسی تعریف می‌شود و در اندیشه سیاسی اسلام، به سه حوزه اخلاق سیاسی، رفتار سیاسی، قانون گذاری و تشریع احکام، تقسیم می‌شود. تساهل و مدارا شاکله اصلی حاکمیت و سیاست داخلی علی(ع) را تشکیل می‌دهد. براساس خطبه ها، نامه ها و کلمات قصار نهج البلاغه و گزارش ها و روایات تاریخی، حضرت علی(ع) به عنوان امام و خلیفه مسلمین آنجا که حق و حقوق خود باشد، اهل تساهل و مدارای تام است ولی در بازستادن حق مردم، اجرای احکام دین وحدود الهی ایشان تساهل به خرج نمی دهند و کسانی را که در این راه کوتاهی کنند، نکوهش می‌کند.

Tolerance in political behavior and Alawite rule

If we call politics civilization or governance and governance, then the brief period of Imam Ali (PBUH) after the Islamic Revolution (PBUH) is undoubtedly the most valuable theoretical and precious theoretical experience in the field of political thought and action. Following the death of the Prophet (PBUH), as well as observer, for twenty five years, he has observed the issues of the Islamic society in its internal and external dimensions, and then, with a great deal of experience and recognition, has been entrusted with the administration of the people of the Islamic community. His term, though shortlived and less than five years old, however, met the full meaning of political morality in the various dimensions of his practical and behavioral governance. Tolerance in Islam is one of the things that are defined in political ethics and is divided into the political thought of Islam in three areas of political ethics, political behavior, legislative, and procedural law.