جایگاه جامعه مدنی و کنشگران غیر دولتی در سیاستگذاری عمومی ایران (مطالعه موردی دولت های هفتم و هشتم)

این پژوهش به بررسی نقش و جایگاه کنشگران غیردولتی و جامعه مدنی بر فرایند سیاستگذاری عمومی در دوره دولت های هفتم و هشتم می پردازد. سئوال اساسی که در اینجا مطرح می شود این است که نقش این کنشگران غیردولتی و  جامعه مدنی در سیاستگذاری عمومی در دوره مورد نظر چگونه بوده است؟ فرض اصلی و اساسی پژوهش حاضر این است که جامعه مدنی و کنشگران غیردولتی اگرچه در فرایند توسعه سیاسی نقش مهمی ایفا کردند اما به دلایلی همچون تناقضات درونی، ساختار متمرکز ادرای و رانتی دولتی، عدم برآورده کردن انتظارات گروه‌های هدف و یا فقدان بستر لازم در جامعه امکان تاثیرگذاری قوی بر فرایند سیاستگذاری عمومی در دوره اصلاحات را نشان ندادند. نتایج تحقیق نشان داد که کنشگران غیردولتی و جامعه مدنی در مرحله نهایی که کنترل قدرت و تاثیرگذاری بر فرایند سیاستگذاری بوده است، نتوانستند ایفای نقش کنند اگرچه در مراحل اولیه و یا در سطح مدیران محلی جایگاه های مهمی را اشغال کرده بودند. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی است و فیش برداری به روش کتابخانه ای انجام گرفته است.

The status of civil society and nongovernmental actors in public policy in Iran (9852007)

The active participation of people in the decisionmaking process and their oversight of government actions through civil society organizations is indicative of the pursuit of public policy and the close relationship between political development and policy making. In this regard, politics is viewed in a dynamic way, as civil society and NGOs and organizations are involved in its evolution, and they can refine their process and functions. The purpose of this research is to explain the position of civil society and nongovernmental actors in public policy during the Khatami era. The main argument of the article is that during the Khatami era, due to the intellectual foundations and the prosperity of civil society discourse, the importance of the status of civil society and nongovernmental actors in public policy was added. In this research, it has been tried to analyze the position of the mentioned institutions in general policy during Khatami's period in the framework of the model of gradual changes in the two areas of domestic politics and foreign policy.