بررسی کنش گفتاری امنیتی ‌کردن «انقلاب اسلامی» توسط روسای جمهور ایالات متحده

مفهوم «امنیتی‌کردن» یکی از اجزا و انگاره‌های اصلی مکاتب «کپنهاگ» و «پاریس» می‌باشد. این پژوهش در پی پاسخ به این سوال اصلی که «اقدامات ایالات متحده علیه جمهوری اسلامی را با کدام‌یک از نظریات امنیتی بهتر می‌توان تبیین یا فهم نمود؟» این فرضیه ارائه می‌گردد که «ابزارهای غیرعادی نظیر پیگیری سیاست، تحریم اقتصادی، تهاجم نظامی به خاک ایران، رویارویی دریایی در خلیج‌فارس و ... که ایالات متحده آن‌را در مواجهه با «جمهوری اسلامی» به‌کار می‌گیرد، به‌واسطه «امنیتی‌کردن» «انقلاب اسلامی» توسط روسای جمهور مختلف ایالات متحده می‌باشد». بنابراین نظریه «امنیتی ‌کردن» به‌کار گرفته می‌شود، زیرا در «امنیتی ‌کردن(متاثر از مکتب کپنهاگ)»، بازیگر امنیتی ‌کننده (روسای جمهور ایالات متحده)، موضوع امنیتی (انقلاب اسلامی) را تهدیدی برای بقای یک مرجع (ملت یا امنیت ملی ایالات متحده و ...) تعریف می‌نمایند که حق بقا دارند. در بقا، نقطه‌ای بدون بازگشت وجود دارد که نشان می‌دهد برای عمل کردن خیلی دیر شده است، لذا نمی‌توان این موضوع را به سیاست عادی محول کرد. به این دلیل بخش امنیتی ‌کننده به‌ منظور بقای مرجع، از ابزارهای غیرعادی (پیگیری سیاست تغییر نظام و ...) استفاده می‌نماید. ابزارهایی که در شرایط عادی غیرقابل توجیه هستند و مشروع قلمداد نمی‌شوند و با امنیتی ‌کردن «انقلاب اسلامی»، ملت ایالات متحده و حتی جهان غرب متقاعد می ‌گردند که به‌کارگیری چنین ابزارهای غیرعادی و اتخاذ چنین اقداماتی را تحمل نمایند.

Examining the Speech Act Securitization of Islamic Republic by Us' presidents

The concept of "securitization" is one of the main components of the schools of Copenhagen and Paris. This study seeks to answer the main question "What security Theory can be better explaining of the United States actions against the Islamic Republic?" The hypothesis is that "abnormal tools such as pursuing a policy of regime change, "economic sanctions , The military invasion of Iran, the maritime confrontation in the Persian Gulf and ... the United States uses it in confronting the "Islamic Republic", "securitization" the "Islamic Revolution" by various US presidents. " Therefore, the theory of securitization is used because, in the "securitization" (in Copenhagen school), the security actor (here, the US Presidents), the security issue (here the "Islamic Revolution") poses a threat to the survival of a reference object (Here is the nation or national security of the United States, ...) that they have the right to survive. In survival, there is a point without a return, which indicates that it is too late to act, so that it can not be assigned to a normal policy. Because of this, the security sector uses abnormal tools to survive the reference (here it follows the "Regime Change" policy and so on).