بررسی فعالیت آنزیم های گلوتاتیون ردوکتاز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپ های گندم تحت تنش خشکی در مرحله گل‌دهی

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان گلوتاتیون‌ردوکتاز و آسکوربات‌پراکسیداز در سه گروه از گندم‌های پاییزه حساس، بینابین و متحمل به خشکی در مرحله گل‌دهی تحت سه شرایط آبی عادی (fc90%)، تنش متوسط (fc60%) و تنش شدید (fc30%) اجرا گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی انجام شد و به منظور بررسی اثر تنش در مرحله گل‌دهی فعالیت آنزیم های فوق با استفاده از روش سنجش اسپکتروفتومتری مورد اندازه گیری قرار گرفت. تجزیه واریانس داده‌ها نشان داد که اثر تنش خشکی بر فعالیت این آنزیم ها معنی‌دار بود. اختلاف معنی داری بین گروه های متحمل، بینابین و حساس گندم فقط برای آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز معنی دار بود. اثر برهمکنش بین تنش خشکی و گروه های گندم برای هر دو آنزیم آسکوربات پراکسیداز و گلوتاتیون ردوکتاز معنی دار به‌دست آمد و پاسخ ژنوتیپ های بینابین در شرایط محیطی برای هر دو آنزیم یکسان و بدون اختلاف معنی دار بود. درحالی که ژنوتیپ های متعلق به گروه متحمل و حساس افزایش فعالیت معنی داری از خود نشان دادند و با افزایش میزان تنش، این افزایش بیش‌تر شد. آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در مقایسه با آسکوربات پراکسیداز درصد افزایش فعالیت بیش‌تری در شرایط تنش خشکی نشان داد، بنابراین این آنزیم می تواند به عنوان یکی از آنزیم های مهم جهت افزایش تحمل گیاه گندم در مقابل تنش ناشی از خشکی تلقی شود.