اثر تنش خشکی پایان فصل بر فتوسنتز، عملکرد دانه و بنیه بذر پنج رقم سویا

به منظور بررسی اثر تنش خشکی آخر فصل بر عملکرد دانه و بنیه بذر پنج رقم سویا، این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در منطقه صفی آباد دزفول در سال 1391 انجام شد. فاکتورها شامل تنش خشکی (50، 100 و 150 میلی‌متر تبخیر از تشتک تبخیر) و پنج رقم سویا بودند. نتایج نشان دادند که در شرایط تنش خشکی شدید شاخص تحمل خشکی ارقام ویلیامز، چارلستون، سحر، هامیلتون و صفی‌آباد به‌ترتیب 70/0، 59/0، 42/0، 32/0 و 35/0 بود. تنش خشکی سبب کاهش عملکرد دانه شد و در شرایط تنش خشکی شدید، بیش‌ترین عملکرد دانه سویا در رقم ویلیامز به میزان 2/112 گرم در مترمربع و کم‌ترین مقدار عملکرد دانه در ارقام همیلتون و صفی‌آباد به مقدار 8/83 و 1/82 گرم دانه در مترمربع مشاهده شد. در شرایط تنش خشکی شدید بیش‌ترین سطح برگ، فتوسنتز و غلظت کلروفیل در ارقام ویلیامز و چارلستون مشاهده شد. نتایج نشان داد تنش خشکی آخر فصل بنیه بذر، درصد جوانه‌زنی و رشد گیاهچه ارقام سویا را کاهش داد. در شرایط تنش خشکی شدید، بیش‌ترین بنیه بذر در ارقام ویلیامز و چارلستون به‌ترتیب به میزان 7/5 و 2/4 مشاهده شد. نتایج نشان داد ارقام ویلیامز و چارلستون در مقایسه با سایر ارقام، شرایط تنش خشکی را بهتر تحمل کردند.