تاثیر کم آبیاری در سطوح کودی نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم و کاهش مصرف آب

با توجه به محدود بودن منابع آب کشاورزی ،بکارگیری هر راهکار به منظور صرفه جویی در آب بسیار مهم است.یکی از این راهکارها کم آبیاری می باشد.در این تحقیق هدف بررسی تنش خشکی به صورت قطع آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران در سطوح مختلف کود نیتروژن و تعیین راهکارهایی جهت دستیابی به افزایش بازدهی مصرف منابع آب می باشد. این پژوهش در سال زراعی 87-1386 در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی اهواز در سه تیمار آبیاری i1(بدون تنش) ، i2 (قطع آبیاری در مرحله ظهور سنبله) و i3 (قطع آبیاری در مرحله شیری شدن دانه) و پنج سطح نیتروژن با مقادیر n1 بدون مصرف کود ،‌40= n2 ، 80 = n3 ،‌ 120 = n4 و 160 = n5 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار مورد بررسی قرارگرفت. آزمایش به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که تیمار i1 با شاخص سطح برگ 37/7 بیشترین و تیمار i2 با شاخص سطح برگ 27/6 کمترین مقدار را به خود اختصاص داده‌اند. تیمار i1 با مقدار 5/1828 گرم بر متر مربع بیشترین و تیمار i2 با مقدار 1368 گرم بر متر مربع‌کمترین مقدار ماده خشک را تولید کردند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمارهای آبیاری بر کل ماده خشک، عملکرد دانه، عملکرد کاه، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد سنبله در متر مربع و تعداد دانه در سنبله در سطح 1 درصد معنی‌دار بود ولی بر میزان کروفیل برگ پرچم معنی‌دارنبود. همچنین تیمارهای نیتروژن بر کل ماده خشک، عملکرد دانه، عملکرد کاه، شاخص برداشت، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله در متر مربع و میزان کروفیل برگ پرچم درسطح 1 درصد معنی‌دار شد. بطوریکه تیمار i3 با راندمان 11/48 گرم دانه بر مترمربع به ازا مصرف یک متر مکعب آب بیشترین راندمان اقتصادی و تیمارهای i1 و i2با راندمان های به ترتیب 02/47 و 38/42 گرم دانه بر متر مربع به ازا مصرف یک متر مکعب آب در رده های بعدی با تفاوت معنی داری در سطح 5 درصد از یکدیگر قرار داشتند.