بررسی اثر متانول بر میزان رنگدانه های فتوستنزی، محتوای آب نسبی و پایداری غشا سلولی تحت تنش خشکی در نخود (Cicer arietinum L.)

به منظور بررسی اثر محلول پاشی متانول بر میزان کلروفیل a، b، کارتنویید، کلروفیل کل، محتوای آب نسبی و پایداری غشا سلول های برگی نخود (رقم کرج) در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شهریور سال 90 در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد به اجرا درآمد. عامل محلول پاشی متانول با 5 سطح، شاهد (بدون محلول پاشی)، 20، 25 ، 30 و 35 درصد حجمی بود که به هر کدام از سطوح 2 گرم در لیتر گلیسین اضافه شد. محلول پاشی 3 بار طی فصل رشد گیاه و با فواصل 10 روزه صورت گرفت. عامل خشکی نیز شامل تنش خشکی (25 درصد ظرفیت زراعی) و بدون تنش خشکی (100 درصد ظرفیت زراعی) اعمال شد. نتایج نشان داد بین سطوح مختلف متانول اختلاف معنی داری از نظر میزان کلروفیل a، b، کارتنویید، کلروفیل کل، نسبت کلروفیل a به b، محتوای آب نسبی، ضریب پایداری غشا و راندمان مصرف آب وجود داشت (p < 0.01). محلول پاشی با سطح 30 درصد حجمی بیش از سایر تیمارها موثر بود بطوریکه موجب افزایش معنی داری در میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل و محتوای آب نسبی نسبت به دیگر سطوح شد. اثرات متقابل تنش خشکی و متانول تاثیر معنی داری بر میزان کارتنویید و محتوای آب نسبی نداشت اما بر میزان کلروفیل a، b، کلروفیل کل و ضریب پایداری غشا معنی دار بود (p < 0.05).