مقایسه صفات فنولوژیکی، شاخص‌های رشد، انتقال مجدد و عملکرد دانه ارقام گندم در منطقه گرگان

این آزمایش در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 88-1387 در مزرعه‌ای واقع در استان گلستان اجرا شد. دو رقم اینیا، خزر 1، گلستان، تجن، اترک، پاستور، دریا، زاگرس، فلات و کوهدشت بررسی شدند. نتایج نشان داد بین ارقام مختلف از نظر روز تا شروع سنبله‌دهی، گرده‌افشانی و رسیدگی فیزیولوژیک اختلاف معنی‌داری وجود داشت. دیررس‌ترین رقم پاستور و دریا و زودرس‌ترین رقم اترک بود. سهم ساقه در پر شدن دانه برای رقم زاگرس حداکثر و در رقم تجن حداقل بود. بین عملکرد دانه ارقام اختلاف معنی‌داری در سطح 1 درصد وجود داشت. در رقم پاستور سرعت رشد محصول از ابتدای فصل رشد نسبت به ارقام دیگر بیش‌تر بوده و زودتر به مرحله رشد خطی رسید. ارقام پاستور و اینیا به ترتیب با متوسط عملکرد دانه معادل (1/5986 و 9/3888 کیلوگرم در هکتار) بیش‌ترین و کم‌ترین عملکرد را تولید نمودند. بنابراین با توجه به نتایج به‌دست آمده رقم پاستور برای کشت در شرایط آب و هوایی منطقه بهترین رقم بود.