اثر تراکم بوته بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم پاییزه (Triticum aestivum L.) تحت شرایط فاریاب در تبریز

به منظور بررسی اثر تراکم ‌های مختلف بوته بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم پاییزه تحت شرایط فاریاب، این تحقیق به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک ‌های کامل تصادفی و در سه تکرار در سال زراعی 89- 1388 در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز اجرا شد. فاکتور ها شامل رقم در هفت سطح (الوند، mv17، زرین، گاسکوژن، شهریار، سواسون و بزوستایا) و تراکم در سه سطح (300، 400 و 500 بذر در متر مربع) بود. صفات مورد بررسی شامل: ارتفاع بوته، تعداد سنبله در مترمربع، طول سنبله، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، عملکرد بیوماس، عملکرد دانه و شاخص برداشت بودند. نتایج نشان داد که همه صفات مورد بررسی (به‌جز شاخص برداشت) در بین ارقام دارای اختلاف معنی داری بودند. اثر تراکم بر صفات طول سنبله، تعداد سنبلچه در سنبله، تعداد دانه در سنبله، عملکرد بیوماس، عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد و بر صفات ارتفاع بوته، تعداد سنبله در مترمربع و وزن هزار دانه در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بود. هیچ یک از صفات مورد بررسی تحت تاثیر برهمکنش رقم در تراکم قرار نگرفتند. مقایسه میانگین ها نشان داد که ارقام زرین، سواسون، گاسکوژن، بزوستایا و الوند به ترتیب با عملکرد دانه 97/570، 69/560، 61/555، 35/536 و 28/519 گرم در مترمربع بیش‌ترین عملکرد دانه را داشتند. هم‌چنین نتایج نشان داد که بیش‌ترین میزان عملکرد دانه با مقدار57/558 گرم در مترمربع مربوط به تراکم 400 بذر در مترمربع بود. بنابراین با توجه به نتایج به‌دست آمده از این آزمایش، کشت ارقام زرین، سواسون، گاسکوژن، بزوستایا و الوند با تراکم 400 بذر در مترمربع برای حصول عملکرد بالا در شرایط آب و هوایی مشابه توصیه می شود.