بررسی میزان رشد و غلظت کلروفیل پنج گیاه مرتعی در شرایط تنش خشکی

خشکی از مهمترین عوامل محدود کننده رشد گیاهان در سرتاسر جهان و شایع ترین تنش محیطی است. در مراتع نیز کمبود آب از عوامل عمده ی کاهش رشد و استقرار گونه هایی در این عرصه هاست. با توجه به اهمیت مراتع از نظر اکولوژیکی و نیز حفظ خاک، در پژوهش حاضر به بررسی نقش تنش خشکی در سه سطح رطوبت ظرفیت زراعی ،ظرفیت زراعی75%و ظرفیت زراعی50% بر چگونگی رشد و نمو گیاهان گونه های desertorom agropyron , tomentellus bromus و montanum secale از گراسها و sativa , onobrychis و medicago sativa از لگوم ها پرداخته شد.از هر گونه دو ژنوتیپ انتخاب گردید.آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در 4 تکرار در شرایط گلخانه ای انجام گرفت. صفات طول ریشه، طول ساقه ، طول گیاهچه، نسبت طول ریشه به ساقه، وزن خشک ریشه، ساقه و گیاهچه ، نسبت وزن خشک به تر گیاهچه ، مقدار کلروفیل هایa ، b و کل مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت.تحت تنش خشکی طول ریشه و مقدار کلروفیل افزایش یافت و اکثر صفات دیگر بویژه در ظرفیت زراعی 50% کاهش معنی دار داشتند.گیاهان چاودار اکوتیپ cermond بیشترین رشد وگیاهان آگروپیرون اکوتیپ cristatum کمترین رشد و میزان کلروفیل را داشتند. در بررسی اثر متقابل گونه در خشکی بیشترین میزان کلروفیل کل و b در یونجه های 44 تحت تیمار خشکی با ظرفیت زراعی 50% مشاهده شد.. در میان 10 اکوتیپ مورد مطالعه تحت شرایط تنش خشکی گیاه scecale cermond رشد بهتری داشت.