اثر باکتری‌های محرک رشد و گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران (triticum aestivum l.) در خاک‌های شور و سدیمی در منطقه ویس تحت شرایط کنترل شده

یکی از مهم ترین دلایل کاهش عملکرد در خاک های تحت اثر شوری، سمیت نمک، ویژگی های شیمیایی و فیزیکی نامناسب خاک ها می باشد که می تواند اثر منفی زیادی بر بوم نظام های زراعی و عملکرد گیاهان زراعی بگذارد. این تحقیق با هدف بررسی میزان اثر باکتری های محرک رشد و کود گوگرد بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در خاک های شور سدیمی انجام پذیرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد. فاکتور اول سه سطح خاک شور سدیمی شامل نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8، نسبت سدیم جذب سطحی شده 15 با هدایت الکتریکی 10 و نسبت سدیم جذب سطحی شده 17 با هدایت الکتریکی 14، فاکتور دوم چهار سطح باکتری های محرک رشد شامل شاهد، b. subtilis، p. alcaliphila، r. pusense و فاکتور سوم دو سطح کود گوگرد شامل عدم کاربرد و 10 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که برهم کنش کود گوگرد و خاک های شور سدیمی بر زیست توده، تعداد سنبله در گلدان، عملکرد در گلدان، شاخص برداشت و سطح برگ معنی دار بود. کاربرد کود گوگرد در سطح شور سدیمی (نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8) نسبت به عدم کاربرد آن در همان سطح شور سدیمی، عملکرد دانه را به طور معنی‌دار به میزان 5.54 درصد افزایش داد. هم چنین بیش ترین عملکرد دانه (11.57 درصد) و شاخص برداشت از کاربرد باکتری r. pusense در سطح شور سدیمی (نسبت سدیم جذب سطحی شده 13 با هدایت الکتریکی 8) حاصل شد. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان دهنده اثر مثبت کاربرد کود گوگرد و باکتری های محرک رشد در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد گندم در خاک های شور سدیمی بود.

Evaluation of Some Morphophysiological Traits and Growth Indices of Rice (Oryza sativa L.) in Irrigation Methods

In order to investigate the analysis of growth indices and morphophysiological traits of rice, an experiment in the form of statistical split plots design with three levels of irrigation and six foliar application with three replications was conducted at Deputy of Rice Research Institute (Mazandaran Amol) in 2017. By measuring the total dry weight and leaf area six times during rice growth, the trend of changes in growth indices was plotted by functional method relative to the day after transplanting. The results showed that the irrigation factor was significant in terms of paddy yield, biological yield and plant height at the level of one percent probability and in terms of the number of fertile tillers at the level of five percent. Fertilizer factor was not significant in any of the investigated traits. Irrigation and fertilizer interaction was significant in terms of paddy yield at five percent probability level and biological yield at one percent probability level.The highest yield of paddy with an average of 7284 kilogram per hectare and the lowest with an average of 4690 kilogram per hectare were related to submerged irrigation under nitrogen + potassium foliar application conditions and alternating drought and moisture irrigation under normal water foliar application conditions. The highest leaf area index in saturated irrigation was obtained at the rate of (5.27) and the lowest was related to alternating drought and moisture irrigation treatment at the rate of (4.17) in Keshvari cultivar. Therefore, considering the achievement of maximum leaf area index, total dry matter accumulation and crop growth rate in saturated irrigation, it can be suggested among rice irrigation methods as a superior option under similar conditions to the present study.