اثر اﺳﯿﺪ سالیسیلیک و اﺳﯿﺪ ﻫﯿﻮﻣﯿﮏ بر برخی ویژگی های فیزیولوژیک و عملکرد ذرت ﻋﻠﻮﻓﻪای (.zea mays l) در شرایط تنش خشکی

به منظور بررسی اثر اسید سالیسیلیک و اسید هیومیک بر کاهش اثر تنش خشکی در ذرت علوفه ای، این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. سطوح تنش خشکی شامل: بدون تنش (شاهد)، تنش ملایم (75 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) در کرت های اصلی و نوع تنظیم کننده رشد (ﺑﺪون ﺗﻨﻈﯿﻢ ﮐﻨﻨﺪه رشد، اسید سالیسیلیک و اسید هیومیک) در کرت های فرعی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش معنی دار محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل، شاخص سطح برگ، وزن برگ ها، وزن ساقه، وزن بلال، عملکرد علوفه و کارایی مصرف آب در مقایسه با آبیاری مطلوب شد. استفاده از اسید سالیسیلیک در مقایسه با شاهد و اسید هیومیک در شرایط تنش ملایم باعث افزایش معنی دار محتوای نسبی آب برگ به ترتیب (61/2 و 39/3 درصد)، وزن برگ (به ترتیب 60/5 و 41/6 درصد)، وزن ساقه (به ترتیب 14/5 و 25/09 درصد)، وزن بلال (به ترتیب 13/1 و 23/7 درصد)، محتوای پرولین (به ترتیب 16 و 32/3 درصد)، عملکرد علوفه (به ترتیب 24/5 و 24/2 درصد) و کارایی مصرف آب (به ترتیب 21/15 و 28/34 درصد) شد. کاربرد تیمار اسید سالیسیلیک به دلیل کاهش صدمه تنش در مورد عملکرد علوفه و کارایی مصرف آب در شرایط تنش خشکی، تفاوت معنی داری در سطح احتمال پنج درصد نسبت به اسید هیومیک نشان داد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎیج ﺑﻪدﺳﺖ آﻣﺪه اﮔﺮﭼﻪ ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد شد، اما اثر اسید سالیسیلیک ﺗﻮاﻧﺴﺖ ﺑﺨﺸﯽ از ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﻨﺶ ﺧﺸﮑﯽ را ﺟﺒﺮان ﻧﻤﺎید.