اثر روش‌های مختلف کاربرد اسید سالیسیلیک برکاهش اثرات تنش شوری در اراضی گندم فاقد سیستم زهکش

براساس اطلاعات استخراج شده از نقشه منابع و استعداد خاک های ایران، حدود 44/5 میلیون هکتار از مساحت ایران را اراضی شور تشکیل می دهند. سالیسیلیک اسید یک تنظیم کننده رشد گیاهی است که تحمل گیاهان را به تنش های محیطی افزایش داده و موجب بهبود فعالیت های متابولیکی گیاه می شود. براین اساس این آزمایش به منظور بررسی اثر تنش شوری در اراضی فاقد سیستم زهکش و نقش اسید سالیسیلیک در تعدیل اثر آن اجرا شد. این آزمایش به صورت تجزیه مرکب در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در اراضی کشاورزی شهرستان شادگان اجرا شد. تیمارهای مورد مطالعه شامل اراضی زیر کشت گندم در دو محیط: 1 کشت در اراضی نرمال (دارای سیستم زهکش) (آزمایش اول) 2 کشت در اراضی شور (فاقد سیستم زهکش) (آزمایش دوم) و عامل دوم شش روش کاربرد اسید سالیسیلیک شامل عدم کاربرد اسید سالیسیلیک (شاهد)، تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک، محلول پاشی در ابتدای پنجه دهی، تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به علاوه محلول پاشی در ابتدای پنجه دهی، محلول پاشی در مرحله انتهای پنجه دهی و تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به علاوه محلول پاشی در مرحله انتهای پنجه دهی بود. نتایج نشان داد که اثر نوع اراضی مورد کشت بر ارتفاع گیاه، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، سرعت رشد محصول وسرعت فتوسنتز خالص در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. اثر اسید سالیسیلیک در تمامی صفات اندازه گیری در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود. برهم کنش محیط و روش کاربرد سالیسیلیک بر سرعت رشد محصول در سطح احتمال پنج درصد معنی دار و در مورد سایر صفات اختلاف معنی دار نداشت. بیش ترین و کم ترین مقدار در صفات مورد بررسی به ترتیب در اراضی نرمال و شور مشاهده شد و از میان روش های مختلف کاربرد اسید سالیسیلیک، بیش ترین و کم ترین مقدار در صفات در روش تلقیح بذر با اسید سالیسیلیک به علاوه محلول پاشی در ابتدای پنجه دهی و بدون کاربرد اسید سالیسیلیک (شاهد) حاصل شد.