اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و اسیدیته محلول غذایی بر ویژگی های فیزیولوژیک و تولید ریز‌غده سیب‌زمینی (.solanum tuberosum l)

به منظور بهینه سازی شرایط و هم چنین افزایش تولید ریزغده سیب زمینی در رقم آگریا، اثرات مقادیر مختلف نیتروژن و اسیدیته محلول غذایی در دو آزمایش جداگانه در سال 1392 در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در محیط آب کشت در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. در یک آزمایش سطوح مختلف نیتروژن (صفر میلی گرم + محلول هوگلند (شاهد)، 50 میلی گرم + محلول هوگلند و 100میلی گرم + محلول هوگلند) به صورت نیترات آمونیوم و در آزمایش دیگر اسیدیته محلول غذایی هوگلند در سه سطح (3، 4 و 5/6) بود. سه نوبت بعد از انتقال گیاه چه ها به بستر کاشت (30، 35 و40 روزپس از کاشت) تیمارهای اسیدیته به مدت 10 ساعت بر روی گیاهان اعمال شد و سپس آبشویی صورت گرفت. نتایج نشان داد که افزایش میزان نیتروژن موجب افزایش و کاهش اسیدیته باعث کاهش فتوسنتز، تعرق و غلظت کلروفیل های a و b نسبت به شاهد شد. افزایش نیتروژن از صفر به 100 میلی گرم در لیتر و کاهش موقت اسیدیته از 5/6 به سه سبب افزایش میانگین وزن، قطر و تعداد ریزغده ها شد. افزایش مقدار نیتروژن سبب افزایش و کاهش اسیدیته محلول غذایی سبب کاهش سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی شد. تعداد ریز غده ها با افزایش نیتروژن از سطح 50 به 100 میلی گرم در لیتر تفاوت معنی داری پیدا نکرد که نشان دهنده این است که افزایش مصرف نیتروژن تعداد غده را تا حد معینی افزایش می دهد ولی از آن به بعد تغییر معنی داری در عملکرد ایجاد نمی کند و حتی ممکن است دارای اثرات منفی نیز باشد. درمجموع به نظر می رسد مدیریت مصرف و کاربرد مقدار مناسب کود نیتروژن و کاهش کوتاه مدت اسیدیته محلول غذایی به صورت متناوب می تواند نقش مهمی در افزایش تولید ریزغده و عملکرد در این گیاه داشته باشد.