کاربست مفهوم انعطاف‌پذیری در مدارس دوره اسلامی (مطالعه موردی؛ مدارس شهر قزوین)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
فعلی شیما ,سلطان زاده حسین
|
|
منبع
|
مطالعات شهر ايراني اسلامي - 1395 - دوره : 7 - شماره : 25 - صفحه:17 -28
|
|
|
|
|
چکیده
|
دانش در اسلام جایگاهی بلند دارد. از همین‌رو مسجد از دیرباز تاکنون در کنار کارکرد عبادت پروردگار، مکان گردهم‌آیی مسلمانان و کسب علم بوده است. اگر هسته مرکزی دانش اسلامی را در مساجد بدانیم، می‌توان مدارس علمی و دینی را در رابطه مستقیم با مساجد ـ چون شعبه‌هایی از آن هسته مرکزی ـ به‌شمار آورد. هم بدین دلیل است که معماری مدارس علمی در به معماری مساجد اسلامی شباهت دارد و در طول گذشت ایام، مساجد و مدارس با کاربری یکسان و موثر سهمی به‌سزا در نشر و ترویج مبانی معرفتی قرآن و اسلام داشته‌اند. این مقاله در نظر دارد تا با بررسی مدارس دوره اسلامی و ویژگی‌های آن به آزمون کیفیّت انعطاف‌پذیری در این مدارس بپردازد. روش تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از بعد روش، توصیفی ـ تحلیلی مبتنی بر تحلیل محتوا است. هدف از این پژوهش کاربست کیفیّت انعطاف‌پذیری در مدارس دوره اسلامی و مقایسه تطبیقی آن است؛ به عبارت دیگر، این مقاله در نظر دارد تا کیفیّت انعطاف‌پذیری و مولّفه‌های آن را از بعد شکلی و عملکردی در مدارس دوره اسلامی مقایسه نماید. نمونه موردی مطالعه مدارس دوره اسلامی در شهر قزوین است.نتایج نشان می‌دهد که در مدارس دوره صفویّه تنوّع‌پذیری شکلی و تطبیق‌پذیری عملکردی و در مدارس دوره قاجار بیش تر تنوّع‌پذیری فرمی و شکلی مورد نظر بوده است. این نکته در پلان بنا و عملکرد داخلی بنا مشهود است.
|
|
کلیدواژه
|
انعطاف‌پذیری، مدرسه، دوره اسلامی، قزوین
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین, گروه معماری, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی, دانشکده معماری و شهر سازی, گروه معماری, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
h72soltanzadeh@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|