بررسی میزان انطباق معماری مساجد با نیازهای زنان (مطالعه موردی: مساجد شهرستان ساری)

یکی از معیارهای مهم طرّاحی فضاهای مذهبی، بخصوص مساجد، افزایش احساس معنویّت در نمازگزاران با حضور در فضای مسجد است. جنسیّت یکی از عوامل تعیین کننده در مطلوبیّت شاخص های کالبدی مسجد از دیدگاه استفاده کنندگان آن است. این مقاله در پی یافتن ارتباط معنادار بین جنسیّت و معماری مساجد با هدف رضایت مندی تمامی گروه های استفاده کننده به خصوص زنان و بالا بردن احساس معنویّت آنان در فضای مسجد با در نظر گرفتن نیازهای فیزیکی و روانی زنان در طرّاحی معماری مساجد است. بنابر فرضیّه تحقیق، مساجد امروزی متناسب با برخی از نیازهای فیزیکی و روانی استفاده کنندگان آن ها طرّاحی نشده اند. این در صورتی است که ویژگی ها و شاخص های فیزیکی مساجد می توانند بر حس معنویّت نمازگزاران تاثیرگذار باشند. در فرآیند آزمون فرضیّه، از روش مطالعات کتابخانه ای و تاریخی پیرامون نسبت زنان و مساجد و روش میدانی با تکنیک پرسشگری و مشاهده و تجزیه و تحلیل داده های آماری و سنجش همبستگی شاخص های فیزیکی با احساس معنویّت در بیش از 6 مسجد در سطح شهرستان ساری استفاده شد. یافته های تحقیق نشان می دهد عوامل فیزیکی نقش تعیین کننده ای در حس کلی بیننده از شبستان و در حس معنویّت نمازگزار تاثیر دارد. بدین معنی که هر چه عوامل فیزیکی مطلوب تر باشند، حس معنویّت در شبستان بیش تر است. از این رو، عوامل فیزیکی می توانند تاثیر قابل توجّهی بر احساس روانی و میزان خوش آیندی فرد در فضا داشته باشند. روشن است حس معنویّت در فضای شبستان بر روان نمازگزار تاثیر مثبت و سازنده ای دارد و هدف کلی فرد از ورود به فضای مسجد را محقق خواهد ساخت.