دستیابی به زبان الگوی اسلامی- ایرانی طرّاحی محیط و منظر

کارایی زبان الگوی اسلامی ـ ایرانی طرّاحی محیط و منظر در گرو دست یابی به ماهیّت درست این زبان وساختار آن است. حکمت هنر و معماری این مرز و بوم دارای مبانی نظری استواری است که می تواند ساختار این زبان را در جهت نیل به منظر شهری با هویّت اسلامی ـ ایرانی پیکربندی نماید. در سال های گذشته تلاش های بسیاری برای تبیین و ارایه الگو ها در قالب یک زبان، در حوزه معماری غرب صورت پذیرفته است، امّا آن چه این الگو ها را با معماری اسلامی ـ ایرانی، ناهمسو می کند، نبود یا عدم تطابق ریشه های نظری آن با معماری اسلامی ـ ایرانی است. در این مقاله با نگاه ساختارگرایانه به کنکاشی برای دست یابی به ساختار زبان الگوی اسلامی ـ ایرانی طرّاحی محیط و منظر در شهر اسلامی ـ ایرانی پرداخته شده است. روش تحقیق مورد استفاده استدلال منطقی در بستری از مطالعات تاریخی است. نتایج برآمده از این پژوهش حاکی از وجود ساختار های مستحکم در جهت تبیین زبان الگوی اسلامی ـ ایرانی است. ساختار این زبان به گونه?ای است که می?تواند پاسخگوی بی?نهایت ترکیب معنا دار از کنار هم قرار گرفتن الگوهای اسلامی و ایرانی باشد.