بررسی مقایسه ای حسینیه های دوره قاجار در مازندران و اصفهان

شکل گیری کالبد معماری هر بنا متاثّر از عوامل بسیاری است که شناخت این عوامل ما را در دست یابی به الگویی برای طرّاحی معماری و نیز خلق فضایی با کیفیّت بیش تر یاری خواهد کرد. هدف از بررسی مقایسه?ای حسینیه های دو استان مازندران و اصفهان دست یابی به پاسخ این پرسش است که مهم ترین عوامل شکل دهنده الگوی معماری حسینیه های قاجاری در این دو استان کدامند؟ چرا و چگونه است که کالبدی متفاوت از بناهای هم عصر و با کارکردی یکسان مشاهده می شود؟ روش تحقیق در این پژوهش توصیفی و تحلیلی است و داده ها از طریق مطالعات میدانی و کتابخانه ای جمع آوری شده اند. بدین صورت که پس از برداشت پلان و جمع آوری سایر اطلاعات از حسینیه ها با مطالعه منابع کتابخانه ای نقش عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری حسینیه ها مشخص گردید. سپس با تجزیه و تحلیل میزان تاثیر عوامل مختلف، مهم ترین شاخص تاثیرگذار بر شکل دهی کالبد معماری حسینیه ها معرفی گردید. در این تحقیق پس از مطالعه و بررسی ویژگی های هر یک از حسینیه ها و دست یابی به کلیّتی در این باره علل تفاوت ها بررسی شده است. فرض اولیه تحقیق بر این بنا استوار بود که اقلیم تنها و مهم ترین عامل تاثیرگذار بر الگوی معماری این تکایاست. به منظور آزمون فرضیّه با بررسی تعدادی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کالبد هر بنای معماری از جمله ویژگی های اقلیمی، فرهنگ و آداب و رسوم منطقه، تاثیر سبک حاکم بر دوره و نیز تحلیل بازخورد این عوامل در معماری تکایای مورد نظر این نتیجه به دست آمد که تفاوت عمده این حسینیه ها بیش از هر عامل دیگری متاثر از عوامل اقلیمی است و سبک حاکم، عوامل فرهنگی و دیگر عوامل تاثیرگذار اگر چه بی تاثیر نبوده اند، نسبت به اقلیم تاثیر کمتری دارند.