بررسی حس مکان در باغ ایرانی و بوستانهای امروزین (مطالعه موردی: باغ دولتآباد یزد و بوستان آب و آتش تهران

وابستگی انسان و طبیعت از یک سو و تجربه پیشینیان در ساخت باغ ها و کیفیّت دلنشین ناشی از تلفیق مناسب طبیعت و عناصر مصنوع در آن ها از سوی دیگر، موجب شده است تا اصول طرّاحی این با غها مورد توجّه و بررسی قرار گیرد؛ تا بدین وسیله در طرّاحی دوباره بوستا نها، با ایجاد حس های مکانی آشنا، بهداشت روانی انسان در جامعه امروز بازیابی شود. در این پژوهش با عنایت به چیرگی ماشین در عصر صنعتی، چگونگی تجلّی حس مکان در باغ ایرانی )به معنای سنتی( و بوستان های امروزین شهری بررسی شده است. برای پاسخ به این مهم، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای، میدانی و مقالات منتشرشده و با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی شاخصه های کالبدی حس مکان در دو نمونه موردی، به منظور شناخت نقاط قوّت و ضعف مناظر شهری با توجّه به نیازمندی های مراجعان و نقش ای نگونه فضاها در ارتقای کیفیّت زندگی و محیط شهری، مورد ارزیابی قرار گرفته است. در خاتمه این نتیجه حاصل شد که درک متقابل انسان و محیط مادی و هم چنین نوع فعالیّتی که در آن رخ می دهد، منجر به شکل گیری خاطره در ذهن انسان طرّاح می شود؛ خاطراتی که در طول زمان به واسطه معنی و روح خاص خود ماندگار می شوند