بررسی و ارزیابی اصالت طرح های توسعه شهری در بافت های تاریخی (مطالعه موردی: طرح احیای میدان امام علی(ع) اصفهان)

بیتوجهی به اصالت بافت تاریخی، صدمات جبرانناپذیری برای ثروتهای ناملموس اجتماعات محلی در پی دارد. اگر چه مفهوم اصالت در متون شهرسازی دهههای اخیر، کاربرد بسیاری پیدا کرده اما در عمل، معیارهای شهرسازیِ با اصالت کمتر بررسی شدهاند. استخراج معیارهای کاربردی اصالت که سیوال اصلی پژوهش بر محور آن شکل گرفته، مطالعات جامع و بین رشتهای را میطلبد. در این پژوهش که با استفاده از روش قیاسی- استقرایی و بر اساس مطالعات اسنادی و کتابخانهای در حوزههای مشترک شهرسازی و علوم اجتماعی انجام شده، سه معیار اصلی اصالت معرفی می?شود که عبارتند از: حفظ و تقویت حسِّ هویت و منحصربفردی مکان، عدم پیروی از رویکردهای ضد اصالت و رعایت راهکارهای شهرسازی با اصالت. هریک از این معیارها دارای زیر معیارهای گوناگونی هستند. پاسخگویی به نیازها و سلیقههای جامعه و ارایه چارچوبها و دستورالعملهای کلی دو زیر معیار شهرسازی با اصالت هستند. پیروی شکل1 از خیال، پیروی شکل از ترس و پیروی شکل از امور مالی از معیارهای ضد اصالت محسوب می?شوند؛ پیروی شکل از خیال به تکرار عینی شکل?ها از مکانها و زمانهای دیگر به زمان حاضر و پیروی شکل از ترس به تاثیر طرح توسعه شهری بر جداییگزینی نژادی- قومی، درآمدی و سنی اشاره دارد. برای حفظ اصالت مکان نیز لازم است سیاستگذاریها و طرحهای توسعه شهری، به صورت چارچوبها و دستورالعملهای کلی ارایه شوند، چرا که بر اساس این چارچوبها و دستورالعملهای کلی، امکان تغییر طرحها و سیاستها در فرآیندی پویا و بیپایان برای پاسخگویی به نیازها و سلیقههای متنوع جامعه وجود دارد. در این مطالعه پس از معرفی این معیارها، اصالت مکان طرح احیای میدان امام علی(ع) با استفاده از روش ahp مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج این ارزیابی نشان داد که اگرچه این طرح از مجموع معیارها نمره قابل قبول کسب میکند اما در معیار عدم پیروی از رویکردهای ضد اصالت، وضعیت مناسبی ندارد.