آفرینش های هنر قدسی از انواع خط بنایی، در آثار معماری اسلامی

خط بنایی ساده برای آثار معماری دوره سلجوقی توسط بنّایان خداجو و معماران با ایمان ابداع شد. دلپذیری این خط و اصول و قاعدههای آن، سبب رونق این خط گردید و در دوره ایلخانی خط بنایی خفته و راسته زینتبخش آثار معماری شد. دوران پر تحوّل هنرهای وابسته به معماری تیموری، خطوط گوناگونی از خط بنایی به همراه داشت و در آثار معماری ایران بزرگ دوره تیموری به صورتی شگرف مورد استفاده قرار گرفت. در دوره صفویه نیز، شاخههای متعدّد، زیبا و با اصول از انواع خط بنایی از سر پنجه بنّایان و معماران و حتّی کتیبهنویسان خوشنویس، طرّاحی و در جای جای آثار اسلامی، زینتبخش معماری ایران در جهان گردید. در دورههای افشاریه و زندیه نیز ابداع خطهای جدید بنایی ادامه یافت. در دوران طولانی قاجاریه، پدیده خط بنایی و ابداع شاخههایی از آن در واقع مقابلهای با هنرهای معماری دیگری چون گچبری، آینه و گچبری و نقاشی و سایر موارد بود. در دوره پهلوی دوم پدیدههایی نو از خط بنایی برای آثار اسلامی ایران به وجود آمد. دوران انقلاب اسلامی نیز سبب پدیدآمدن هنرهای قدسی به شکلهای گوناگون شد و ارزشهای فراوانی از انواع خطهای متنوع بنایی با چشمنوازی خاص برای آثار اسلامی به وجود آورد و ابداعهای خط بنایی هر روز فزونی گرفت.