تحلیل نقش ادراک خطر بر رفتار محیطی هنگام زمین لرزه در مجموعه گنجعلیخان و بازار کرمان

نقش بافت تاریخی گنجعلیخان و بازار کرمان در شکل‌گیری منظر ذهنی جامعه و ادراک از شهر انکارناپذیر است. آسیب‌پذیری در برابر زمین‌لرزه، پیچیدگی، قدمت، وجود عناصر معماری تکرارشونده و تراکم این بافت مفهوم ادراک محیط، ایمنی منظر ذهنی و رفتار حین شرایط بحرانی را امری متفاوت می‌سازد. پژوهش حاضر به تحلیل آسیب‌پذیری منظر ذهنی کاربران مجموعه گنجعلیخان و بازار کرمان در برابر زلزله احتمالی با تاکید بر جنبه‌های فردی ادراک محیط و خطر می‌پردازد. هدف از پژوهش، بررسی ارتباط ادراک خطر با ادراک بافت‌های تاریخی شهری و تاثیر آن بر رفتار افراد حین زلزله است. با توجّه به ماهیّت موضوع، رویکرد توصیفی، تحلیلی و پیمایشی اتخاذ شده است. جمع‌آوری اطلاعات با روش کمّی و کیفی و ابزار پرسشنامه، مصاحبه عمیق با بازاریان، کارمندان سایت، کاربران و تکنیک نقشه‌نگاری با هدف بررسی منظر ذهنی صورت گرفته است. بر اساس یافته‌های پژوهش ادراک خطر دارای همبستگی مثبت با ادراک و رفتار محیطی است. افراد با سطح بالاتری از شاخص‌های ادراک خطر، دارای سطح بالاتری از ادراک محیط و رفتار صحیح‌تری حین زلزله‌ هستند. بخش دیگر جامعه مورد پژوهش با سطح پایین‌تر ادراک خطر زلزله و پیامدها، تمهیدات مقابله و راه‌کارهای کاهش خطر در بافت تاریخی دارای ادراک ضعیفی از محیط، رفتار نامناسب هنگام زمین‌لرزه و ناآگاهی از مسیرهای خروج و نقاط امن بودند. به نظر می‌رسد با مداخله در کاربری‌ها، عناصر کالبدی و شبکه‌های دسترسی به منظور خواناسازی بافت و با تکیه بر نقاط شاخص، می‌توان به تقویت منظر ذهنی و ادراک محیط، ایجاد فرهنگ ایمنی، آگاهی از نقاط امن و فضاهای باز و آمادگی تخلیه اضطراری و متعاقب آن تقویت ادراک از سانحه و کاهش خطرپذیری‌های ادراکی مجموعه و بازار در برابر زمین‌لرزه احتمالی دست یافت.