تعیین ویژگی‌های روان‌سنجی و تغییرناپذیری اندازه‏ گیری مقیاس پاسخگویی و عدم حساسیت ادراک‌شده

پاسخگویی ادراک‌شده همسر (ppr) سازه‌ای است که می‌تواند به ارزیابی صمیمیت در زوج‌درمانی کمک کند. بااین‌وجود، پژوهش در مورد ppr به‌واسطه فقدان وجود مقیاس اندازه‌گیری استاندارد در این زمینه با مشکل مواجه شده است. هدف پژوهش حاضر ترجمه و بررسی ساختار عاملی، تغییرناپذیری، روایی و همسانی درونی مقیاس پاسخگویی و عدم‏حساسیت ادراک‌شده (pri) در بین نمونه‌های ایرانی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، معلمان متاهل استان زنجان در سال 1401-1400 بود که در کل 429 معلم از طریق نمونه‌گیری در دسترس در این پژوهش مشارکت کردند. برای تحلیل داده‌ها از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون map، تحلیل موازی، تحلیل شبکه اکتشافی، تحلیل بوت‏استرپ، مدل پاسخ مدرج و تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که ساختار عاملی pri در جامعه ایران با مطالعه crasta و همکاران (2021) مشابه است؛ یعنی pri یک ساختار دوبُعدی داشت. شاخص‌های برازش مقیاس و بار عاملی گویه‏ها هم به تفکیک جنسیت و هم در کل نمونه مطلوب بودند. یافته‌های مربوط به تغییرناپذیری جنسیتی مقیاس در مدل‌های مختلف نیز گویای این بود که مفهوم گویه‏ها برای زنان و مردان یکسان است. تحلیل‌های مبتنی بر نظریه سوال-پاسخ نشان داد که گویه‏های مستخرج برای نسخه کوتاه pri در این پژوهش با نسخه کوتاه مستخرج از مطالعه crasta و همکاران (2021) یکسان بود. آماره‏های آلفا، پایایی ترکیبی، شاخص ave و روایی تشخیصی مقیاس pri نیز مطلوب بودند. یافته‌های مربوط به روایی همگرا و واگرا نیز حاکی از روابط معنادار pri با دیگر متغیرهای موردمطالعه در این پژوهش بود. درکل، مقیاس pri ویژگی‌های روان‌سنجی مطلوبی نشان داد که گویایی قابلیت کاربست‏پذیری آن در جامعه ایران و هماهنگی آن با هنجارهای فرهنگی کشور بود. بااین‌حال، در مطالعه حاضر احتمال ضعیف بودن روایی تشخیصی دو سازه موجود در این مقیاس به‌خصوص برای گروه زنان وجود داشت که پیشنهاد می‏شود در مطالعات آتی با حجم نمونه بیشتر موردبررسی قرار گیرد.

determining the psychometric properties and measurement invariance of the perceived responsiveness and insensitivity scale

perceived partner responsiveness (ppr) is a construct that can help evaluate intimacy in couple therapy. however, research on ppr has been hampered by the lack of a standardized measurement in this field. the purpose of the present study was to translate and examine the factor structure, invariance, validity and internal consistency of the perceived responsiveness and insensitivity (pri) scale among iranian samples. the statistical population of the present study was the married teachers of zanjan province in 2021-2022, and 429 teachers in total participated in this research through judgmental convenience sampling. descriptive statistics and confirmatory factor analysis, graded response model, parallel analysis, exploratory graph analysis and bootstrap analysis were used for data analysis. the findings demonstrated that the factor structure of pri in iranian society is similar to the study of crasta et al. (2021); that is, pri consisted of two sub-scales. the fit indices of the scale and factor load of the items were optimal both by gender and in the whole sample. the findings related to the invariance of the scale in different models also indicated that the meaning of the items is the same for men and women. analyzes based on item-response theory showed that the items derived for the pri short form in this study, which should indicate the most information, were inconsistent with the short form derived from crasta et al.’s (2021) study. alpha statistic, composite reliability, ave index and diagnostic validity of pri scale were also optimum. the findings related to convergent and divergent validity also indicated the significance association of pri with other variables. in general, the pri scale showed optimized psychometric properties, which indicated its applicability in the iranian society and its consistency with the cultural norms of the country. however, in the present study, there was a possibility of weak diagnostic validity of the two constructs in this scale, especially for the group of women, which should be investigated in future studies with a larger sample size.