ویژگی‏‌های روان‌سنجی نسخۀ فارسی پرسش‌‏نامۀ پذیرش و عمل مربوط به ولعِ غذا در جمعیت درگیر با کاهش وزن

هدف این پژوهش بررسی ویژگی‌‏های روان‌‏سنجی نسخۀ فارسی پرسش‏نامۀ پذیرش و عمل مربوط به ولعِ غذا در افرادی بود که مشغول کاهش وزن یا حفظ وزنِ کاهش‌‏یافته بودند. در این پژوهش توصیفی، 420 نفر به شیوۀ نمونه‏‌گیری متوالی انتخاب شدند و به پرسش‌‏نامۀ پذیرش و عمل مربوط به ولعِ غذا و مقیاس شفقت به خود پاسخ دادند. برای بررسی روایی پرسش‌‏نامه، از روایی سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی) و روایی همگرا استفاده شد. پایایی پرسش‌‏نامه بر اساس همسانی درونی بررسی شد. تحلیل عاملی اکتشافیِ گویه‏‌های نسخۀ فارسی پرسش‌‏نامۀ پذیرش و عمل مربوط به ولعِ غذا دو عاملِ تمایل و پذیرش را آشکار ساخت، اما با مدل اصلی پرسش‏‌نامه، در سطح گویه، تفاوت داشت. ضرایب آلفای کرونباخِ عامل‏‌های آشکارشده در دامنۀ 0/73 تا 0/74 قرار داشت که حاکی از مناسب بودن پایایی پرسش‌‏نامه بود. نتایج تحلیل عاملی تاییدی از ساختار عاملیِ حاصل از تحلیل عاملی اکتشافی حمایت کرد و شاخص‌‏های برازش حاکی از برازش قابل قبول مدل بود. روایی همگرای پرسش‌‏نامه نیز مطلوب بود. نتایج این پژوهش نشان داد که نسخۀ فارسی پرسش‌‏نامۀ پذیرش و عمل مربوط به ولعِ غذا پایایی و رواییِ مطلوبی در جمعیت ایرانی دارد و ابزار خودسنجیِ مناسبی برای موقعیت‌‏های بالینی و پژوهشی است.

Psychometric Properties of the Persian Version of the Food Craving Acceptance and Action Questionnaire (FAAQ) in Population Engaging in Weight Loss

The purpose of the present study was to investigate the psychometric properties of the Persian version of the FAAQ in people who engaged in weight loss or weight loss maintenance. In this descriptive study, 420 men and women were selected through consecutive sampling. They respond to the FAAQ and the Selfcompassion Scale (SCS). To assess the validity of the questionnaire, construct validity (exploratory factor analysis and confirmatory factor analysis) and convergent validity was used. The reliability of the questionnaire was assessed via internal consistency. Exploratory factor analysis of the FAAQ’s items revealed two factors named willingness and acceptance, but, at the item level, it was different from the original model of the questionnaire. For two extracted factors, Cronbach’s alphas range was 0.73 to 0.74 suggesting satisfying reliability of the Persian version of the FAAQ. Confirmatory factor analysis supported the original two factor model of the questionnaire, and fit indices indicated a good model fit. The convergent validity of the questionnaire was also adequate. The Persian version of the FAAQ has adequate reliability and validity in Iranian society and is a good selfreport for research and clinical settings.