ویژگی های روان سنجی مقیاس ذهن آگاهی نوجوان و بزرگسال (Aams)

مقدمه: اگرچه ابزارهای مختلفی جهت سنجش ذهن آگاهی طراحی شده است، لیکن هیچ یک از این ابزارها به بررسی جامع ابعاد ذهن آگاهی در کنار یکدیگر نپرداخته و هم چنین فقط برای یک گروه سنی خاص طراحی شده است. در پاسخ به این شکاف پژوهشی، مقیاس ذهن آگاهی دراتمن و همکاران (aams) با 19 گویه جهت سنجش چهار بعد از ذهن آگاهی برای دو گروه نوجوانان و بزرگسالان طراحی شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس ذهن آگاهی دراتمن و همکاران در دو گروه دانش آموزان و دانشجویان بود. روش: پژوهش حاضر در قالب یک پژوهش روان سنجی به دنبال بررسی روایی و پایایی مقیاس ذهن آگاهی دراتمن و همکاران بود. مشارکت کنندگان پژوهش 525 نفر (220 دانشجو و 305 دانش آموز) بودند که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند و مقیاس های ذهن آگاهی دراتمن و همکاران، لذت و امنیت اجتماعی گیلبرت و همکاران، بهزیستی هیجانی کی یز و مگیارموئه و تنظیم رفتاری هیجان کرایج و گارنفسکی را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی، ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی تاییدی بررسی شدند. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدی چهار عامل توجه و آگاهی، واکنشی نبودن، قضاوتی نبودن و خودپذیری را تایید نمود. نتایج همبستگی با سایر آزمون ها نیز روایی همگرای مقیاس را تایید نمود. برای تعیین پایایی مقیاس از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که تمامی ضرایب حاکی از همسانی درونی قابل قبول زیر مقیاس ها و نمره کل مقیاس بود. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که مقیاس ذهن آگاهی دراتمن و همکاران از روایی و پایایی بسیار خوبی در دانش آموزان و دانش جویان ایرانی برخوردار است و کارایی لازم را برای اندازه گیری ذهن آگاهی در چهار بعد مذکور دارد. نتایج بر مبنای شواهد پژوهشی و نظری مورد بحث قرار گرفته است.

Psychometric Properties of Adolescent and Adult Mindfulness Scale (AAMS)

Introduction: Although different tools have been designed to measure mindfulness, none of these tools comprehensively examined the dimensions of mindfulness together. Moreover, they were related to a specific age group only. In response to this research gap, the Droutman et al.’s Mindfulness Scale (AAMS) is designed with 19 items to measure four dimensions of mindfulness for both groups of adolescents and adults. The aim of the present study was to investigate the psychometric properties of Droutman et al.’s Mindfulness Scale in two groups of students. Methods: The present study, in the form of a psychometric study, sought to investigate the validity and reliability of the Droutman et al.’s Mindfulness Scale. The study participants were 525 people (220 university students and 305 school students) who were studying in 139798 academic year and completed Droutman et al.’s Mindfulness Scale, Gilbert et al.’s Social safeness and pleasure scale, Keyes MagyarMoe Emotional well –being scale, and Kraaij Garnefski behavioral emotion regulation questionnaire. The Data were analyzed using correlation coefficient, Cronbach’s alpha coefficient and confirmatory factor analysis. Results: The results of confirmatory factor analysis confirmed the four factors of attention and awareness, being non reactive, being nonjudgmental and being self accepting. The results of correlation with other tests also confirmed the convergent validity of the scale. The Cronbach’s alpha method was used to determine the reliability of the scale, with all coefficients indicating an acceptable internal consistency of the subscales and the total score of the scale. Conclusion: The results show that the Droutman et al.’s mindfulness scale has a very good validity and reliability in Iranian university and school students, and It is effective in measuring mindfulness in the four dimensions mentioned. The results are based on research and theoretical evidence.