تحلیل عاملی تاییدی و همسانی درونی مقیاس های هیجان مربوط به کلاس درس در دانشجویان

چکیده زمینه: به جز مقیاس های مربوط به اضطراب امتحان، کمبود در زمینه دسترسی به ابزارهای سنجش هیجانات پیشرفت فراگیران یک واقعیت غیرقابل انکار است. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف آزمون روایی عاملی مقیاس های هیجان مربوط به کلاس (cres) در گروهی از دانشجویان ایرانی انجام شد. روش: در مطالعه همبستگی حاضر 400 دانشجوی کارشناسی (240 پسر و 160 دختر) به مقیاس های هیجان مربوط به کلاس (cres) پاسخ دادند. به منظور تعیین روایی عاملی و پایایی cres به ترتیب روش های آماری تحلیل عاملی تاییدی و ضرایب همسانی درونی استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل عاملی تاییدیcres بر پایه نرم افزار amos نشان داد که در نمونه دانشجویان ایرانی ساختار چندبعدی مقیاس های هیجان مربوط به کلاس با داده ها برازش قابل قبولی داشت. نتایج مطالعه حاضر با تاکید مجدد بر تفکیک مقیاس های هیجانات مثبت (لذت، امیدواری، غرور) و منفی (خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی) برای اندازه گیری تجارب هیجانی مختلف در موقعیت کلاس درس به طور تجربی، از روایی درونی cres حمایت کرد.ضرایب همسانی درونی مقیاس های هیجان مربوط به کلاس شامل هیجانات لذت، امیدواری، غرور، خشم، اضطراب، شرم، ناامیدی و خستگی به ترتیب برابر با 93.0، 92.0، ،89.0،89.0،89.0،91.0، 93.0 و 95.0 به دست آمد. نتیجه گیری: در مجموع، نتایج مطالعه حاضر، از یک سو، شواهدی را در دفاع از نظریه کنترل ارزش هیجانات پیشرفت ارائه کرد و از دیگر سوی نشان داد که cres برای سنجش هیجانات مربوط به کلاس در گروه نمونه دانشجویان ایرانی ابزاری روا و پایا است.