رواسازی مقیاس هیجان‌های معلم در مدارس ابتدایی شهر مشهد

زمینه: هیجان‌ها نقشی اساسی در محیط‌های آموزشی ایفا می‌کند لذا طراحی مقیاسی برای سنجش هیجان‌های معلمان موضوعی ارزشمند و قابل‌توجه است. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی روایی و پایایی مقیاس هیجان‌های معلم در شهر مشهد بود. روش: روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 320 نفر تعیین شد. شرکت‌کنندگان به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه هیجان‌های معلم (tei) چن و مقیاس عاطفه مثبت و عاطفه منفی (panas) واتسون، کلارک و تلیگن توسط شرکت‌کنندگان به طور هم‌زمان تکمیل گردید. برای تعیین پایایی پرسشنامه، از روش همسانی درونی (ضریب آلفا) و جهت احراز روایی از روایی محتوایی، روایی همگرا و روایی سازه تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی بهره گرفته شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد ضریب آلفای کل مقیاس برابر با 0/88 و در زیر مقیاس‌های آن میان 0/74 تا 0/88 به دست آمد. همچنین ضریب همبستگی بین مقیاس هیجان معلم و عاطفه مثبت و منفی 0/41 به دست آمد. نتایج تحلیل مولفه‌های اصلی با چرخش واریماکس نشان داد که ارزش ویژه 5 عامل قابل‌ملاحظه است که روی‌هم 62/49 درصد واریانس هیجان‌های معلمان را تبیین می‌کند. شاخص‌های نیکویی برازش مدل را تایید کردند. نتیجه‌گیری: بنابراین مقیاس هیجان‌های معلمِ، همسانی درونی مطلوب و روایی کافی در نمونه معلمان ایرانی دارد.