رابطه عوامل مختلف انگیزشی با بی تصمیمی شغلی دانشجویان دانشگاه تبریز

بی تصمیمی شغلی یکی از مشکلات شایع در جوانان است. موقعی که یک شخص تصمیم قطعی برای انتخاب یک شغل نگرفته است، ما با بی تصمیمی شغلی مواجه هستیم. عوامل مختلف شخصیتی، رشدی، اجتماعی و انگیزشی بر بی تصمیمی شغلی موثر هستند.این پژوهش با هدف تعیین رابطه عوامل مختلف انگیزشی با بی تصمیمی شغلی دانشجویان انجام شد. برای این منظور 338 دانشجو به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از میان کلیه دانشجویان سال آخر دانشگاه تبریز انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه یونگ و مک گرومیک (2011) که شامل خرده مقیاس های بی انگیزشی شغلی، بی تصمیمی، تشخص طلبی، انتظار موفقیت، علاقه و لذت درونی شغل و تاثیر اجتماعی خانواده است، استفاده شد. داده های بدست آمده با استفاده از روش تحلیل مسیر و به کمک نرم افزار amos مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که بی تصمیمی شغلی به صورت مستقیم از طریق بی انگیزشی شغلی(682/0 = )و به صورت غیر مستقیم از طریق تشخص طلبی (097/0= )، انتظار موفقیت شغلی (200/0 = ) و علاقه و لذت درونی شغل (165/0 = ) پیش بینی می شود. یافته های دیگر پژوهش نشان داد 46% درصد بی تصمیمی شغلی دانشجویان از طریق بی انگیزگی شغلی، تشخص طلبی، انتظار موفقیت شغلی و علاقه و لذت درونی شغلی تبیین می شود.

The relationship between various motivational factors and occupational indecision of Tabriz University students

Occupational indecision is one of the common problems in young people. When a person is not created a definite career choice we face with occupational indecision. Various factors, developmental, social, personality, and motivational influence occupational indecision.This study determined the relationship between various motivational factors and occupational indecision of students. In order of this research 338 students were selected by random cluster sampling method from senior students of Tabriz University. Data was gathered through Young and McCormick’ Questionnaire which including of Occupational Indecision, Occupational Amotivation, Recognition, Expectancy for Occupational Success, Occupational Interest/ Enjoyment , and Social (Family) Influence’ subscales. The method of data analysis was path analysis which was analyzed with Amos software. The results showed that occupational indecision was predicted directly by amotivation (β=0/682) and indirectly by recognition (β=0/090), expectancy for occupational success(β=0/200), occupational interest/ enjoyment(β=0/165). In addition, results showed that %46 of occupational indecision was explained by occupational amotivation, recognition, expectancy for occupational success, occupational interest/ enjoyment..