تدوین پروتکل درمانی براساس ذهن آگاهی مبتنی بر فعالسازی طرحواره‏های معنوی- اسلامی و مقایسه اثربخشی آن با درمان پردازشی- تجربه‏ای/ هیجان مدار بر کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان

پژوهش حاضر به تدوین پروتکل درمانی براساس ذهن آگاهی مبتنی بر فعالسازی طرحواره‏های معنوی- اسلامی و مقایسه اثربخشی آن با درمان پردازشی- تجربه‏ای/ هیجان مدار بر کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر دانشگاه علامه طباطبایی پرداخته است. نمونه آماری این پژوهش شامل 45 نفر از دانشجویان دختر پردیس نیمه حضوری دانشگاه می باشند که بصورت تصادفی به سه گروه 15 نفره آزمایش1، آزمایش 2 و گواه اختصاص یافتند. دو گروه آزمایش هرکدام بصورت جداگانه در طی 8 جلسه مداخلات درمانی مربوطه را دریافت کردند. ابزار پژوهش مقیاس تشخیص اضطراب اجتماعی spai است. تجزیه و تحلیل اطلاعات از طریق تحلیل کواریانس و آزمونهای تعقیبی صورت گرفت. نتایج نشان داد که فرضیه اول پژوهش مبنی بر اینکه ذهن آگاهی مبتنی بر فعالسازی طرحواره های معنوی- اسلامی در کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر موثر است با احتمال 99% تایید شد. همچنین فرضیه دوم پژوهش مبنی بر اینکه درمان پردازشی- تجربه‏ای/ هیجان مدار در کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان دختر موثر است نیز با احتمال 99% تایید شد. فرضیه سوم پژوهش که عبارت بود از بین اثربخشی پروتکل درمانی ذهن آگاهی مبتنی بر فعالسازی طرحواره های معنوی- اسلامی و درمان پردازشی- تجربه‏ای/ هیجان مدار در کاهش اضطراب اجتماعی دانشجویان تفاوت معناداری وجود دارد با احتمال 99% تایید شد.