مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین

سازگاری با طلاق والدین یکی از چالش‌هایی است که فرزندان طلاق با آن مواجه هستند که عدم وجود آن می‌تواند پیامدهای نامطلوبی بر فرزندان طلاق و جامعه ایجاد کند. پژوهش حاضر با هدف مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین، در سال 1401 با استفاده از روش گراندد تئوری انجام‌گرفته است. مشارکت‌کنندگان پژوهش، فرزندان طلاق دختر ساکن تهران که بین 20 تا 30 سال بودند و حداقل 5 سال از طلاق والدینشان گذشته است. یافته‌های حاصل از مصاحبة نیمه‌ساختاریافته با 12 مشارکت‌کننده بر اساس اصل اشباع نظری ادامه یافت و تجزیه‌وتحلیل یافته‌ها با استفاده از روش استراوس و کوربین صورت گرفت. تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه در زمینه مطالعه کیفی فرایند سازگاری فرزندان با طلاق والدین، منجر به شناسایی 11 کد محوری «تاب آوری»، «شبکه‌های حمایتی»، «موقعیت اقتصادی مطلوب»، «کیفیت والد‌گری»، «پذیرش طلاق توسط والدین»، «دور شدن از شرایط تنش‌زا»، «عوامل محیطی و پیرامونی»، «مقابله‌کارآمد»، «حفظ پویایی»، «چارچوب بندی مجدد شناختی»، «رشد پس از ضربه» و کد انتخابی «مراقبت فعالانه از خود» گردید. نتایج حاصل از این پژوهش ضمن افزایش بینش نسبت به فرایند سازگاری با طلاق والدین، زمینة کافی برای تدوین برنامه‌های آموزشی و کاربردی را با هدف افزایش سازگاری با طلاق والدین فراهم می‌آورد و می‌تواند آسیب‌های ناشی از طلاق والدین را تا حد زیادی کاهش دهد.

a qualitative study of the process of children’s adaptation to divorce of parents

adapting to the divorce of parents is one of the challenges that the children of divorce face, the absence of which can cause adverse consequences for the children of divorce and the society. the current research was conducted with the aim of qualitatively studying the process of children’s adaptation to parents’ divorce, in 1401 using the grounded theory method. the participants of the research are children of divorced girls living in tehran who were between 20 and 30 years old and at least 5 years have passed since their parents’ divorce. the findings from the semi structured interview with 12 participants were based on the principle of theoretical saturation, and the findings were analyzed using the strauss and corbin method. analyzing the data obtained from the interview in the field of qualitative study of the process of children’s adaptation to parental divorce, led to the identification of 11 core codes of resilience , support networks , favorable economic situation , quality of parenting , acceptance of divorce by parents , getting away from stressful situations , environmental and peripheral factors , effective coping , maintaining dynamism , cognitive reframing , growth after trauma and active self care were selected. the results of this research, while increasing insight into the process of adapting to parental divorce, provide sufficient ground for developing educational and practical programs with the aim of increasing adaptation to parental divorce and can greatly reduce the harm caused by parental divorce.