تاثیر شناخت درمانی مذهب محور و معنا‎درمانگری برکاهش نشانگان افسردگی، اضطراب و پرخاشگری دانشجویان

هدف: این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی دو روی آورد شناخت درمانی مذهب محور و معنا‎درمانگری در کاهش نشانگان پرخاشگری، افسردگی و اضطراب دانشجویان صورت گرفت. روش: جامعه تحقیق شامل کلیه دانشجویان مراجعه‏کننده به مرکز مشاوره دانشگاه کردستان بود که از این جامعه 90 دانشجو به شیوه تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از فهرست تجدید نظر شده نشانه های مرضی (scl-90-r دروگاتیس،1975) و مصاحبه تشخیصی تکمیلی برمبنای dsm ?- r میزان پرخاشگری، افسردگی و اضطراب آزمودنی‏ها تعیین شدند و به تصادف در سه گروه 30 نفری (گروه شناخت درمانی مذهب محور، معنا‎‎درمانگری و گواه) قرار گرفتند. با استفاده از مقیاس scl- 90-r میزان پرخاشگری، افسردگی و اضطراب آزمودنی‏ها، در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری اندازه گیری شد.یافته: نتایج تحلیل کواریانس چند متغیری نشان داد که روی آورد شناخت درمانی مذهب محور و معنا‎درمانگری در کاهش نشانگان پرخاشگری، اضطراب و افسردگی موثرند و اثر آنها در مرحله پیگیری ماندگار است. همچنین نتایج پژوهش نشان داد، بین دو روی آورد شناخت درمانی مذهب محور و معنا‎درمانگری در کاهش اضطراب و پرخاشگری تفاوت معناداری و جود ندارد، اما روی آورد شناخت درمانی مذهب محور در کاهش افسردگی موثرتر از معنا‎ درمانگری بود.