مقایسه انسجام و انعطاف پذیری خانواده های دارای عضو بیمار مبتلا به ایدز با خانواده های جمعیت عمومی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه ساختار خانواده بیماران جوان مبتلا به ایدز و مقایسه آن با خانواده های سالم طراحی و اجرا گردید. فرض اصلی پژوهش حاضر بررسی تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده بیماران جوان مبتلا به ایدز و خانواده های سالم بود. همچنین فرض تفاوت معنادار بین انسجام و انعطاف پذیری گزارش شده توسط زنان و مردان مورد بررسی قرار گرفت. روش: تعداد 200 خانواده سالم و 200 خانواده دارای عضو بیمار مبتلا به ایدز به ترتیب با روش خوشه ای و در دسترس انتخاب شدند و پرسشنامه faces-iv را تکمیل نمودند. معیار شرکت در پژوهش شامل همکاری حداقل 3 نفر از اعضای خانواده (در خانواده‏های سالم) و شرکت حداقل 3 نفر از اعضای خانواده دارای بیمار مبتلا به ایدز (اعضای سالم و عضو بیمار) بود. یافته ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده های پژوهش حاضر با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره نشان داد تفاوت معناداری بین انسجام و انعطاف پذیری خانواده های بیماران جوان مبتلا به ایدز و خانواده های سالم وجود دارد (001/0 p < ). همچنین بین زنان و مردان نیز از نظر میزان انسجام و انعطاف پذیری گزارش شده تفاوت معناداری وجود داشت (01/0p < ). بحث و نتیجه گیری: در تبیین یافته های پژوهش حاضر می توان به عوامل فردی و خانوادگی دخیل در برهم ریختن تعادل ساختاری خانواده های بیماران جوان مبتلا به ایدز اشاره کرد. عوامل فردی مثل باورها و نگرش‏های فرد بیمار نسبت به بیماری، طرحواره های فرد بیمار در مورد بیماری و عوامل رفتاری مربوط به فرد بیمار. عوامل خانوادگی حول محور مراقبت از بیمار و نحوه نگرش خانواده نسبت به بیماری و واکنش خانواده به متغیرهایی مثل داغ ننگ بیماری قرار دارد.