مقایسه اثربخشی مدل شناختی ویتال و توقف فکر، در بیماران مبتلا به اختلال وسواس فکری

زمینه: افکار مزاحم و رخنه کننده از ویژگی‏های افراد مبتلا به وسواسی است. آنها با افکاری مانند کمال گرایی و عدم تحمل ابهام درگیرند. اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ویتال و روش توقف فکر در بیماران مبتلا به وسواس فکری می باشد. روش پژوهش: این پژوهش یک طرح آزمایشی گسترش یافته با پیش‏آزمون- پس آزمون چندگروهی است. به‏این‏ منظور از میان افراد مراجعه‏کننده به مراکزبالینی، بیمارستان‏ها، مطب‏های خصوصی و مراکز مشاوره شهرستان بوکان، 45 بیمار مبتلا به وسواس فکری به طور تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی، در سه گروه (درمان شناختی ویتال، درمان رفتاری توقف فکر و گروه کنترل) قرار گرفتند و دو گروه آزمایش، 8 جلسه مداخله درمانی دریافت کرده و شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخلات درمانی به سه پرسشنامه ییل-براون، بلاتکلیفی و کمال گرایی پاسخ دادند. یافته‏ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش علایم وسواسی موثر بوده، ولی روش شناختی ویتال موثرتر از روش توقف فکر می‏باشد.نتیجه‏گیری: نتایج پژوهش حاضر اهمیت درمان‏های شناختی را در مقایسه با درمان‏های رفتاری در کاهش علایم بیماران وسواسی بیش از پیش آشکار می‏سازد.