اثربخشی ترکیب دو رویکرد اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار بر سخت رویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی ترکیب دو رویکرد درمانی اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار بر سخت رویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق انجام گرفت. طرح پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل نابرابر بود. جامعه پژوهش تمام زنان متقاضی طلاق مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده در شهر سبزوار که در 6 ماه اول سال 99 به این مراکز مراجعه کردند که از میان آنها 30 زن متقاضی طلاق به صورت نمونه گیری هدفمند و داوطلبانه انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سخت رویی کوباسا (1979) و مقیاس نگرش به طلاق کینایرد و جرارد (1986) بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد، تلفیق دو رویکرد درمانی اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار بر سخت رویی و نگرش به طلاق در زنان متقاضی طلاق تاثیر دارد (0/05>p)؛ لازم به ذکر است، ماندگاری اثر درمان بعد از دو ماه حفظ شده است (0/05>p). بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت برای کاهش مشکلات زنان متقاضی طلاق و افزایش سخت رویی آنان در مقابله با مشکلات زندگی زناشویی می توان از تلفیق دو رویکرد اخلاق مدار (بخشایشگری) و هیجان مدار استفاده نمود.

The Effectiveness of Combining Ethics-Oriented (Forgiveness) and Emotion-Oriented Approaches on Metacognitive Beliefs, Hardiness and Attitudes to Divorce among Divorce Applicant Women

The purpose of this study was to determine the effectiveness combination of morality treatment (forgiveness) and emotion-focused on hardiness and attitude towards divorce in women applying for divorce. This ‎experimental ‎research study utilized a pretest-‎posttest and follow-‎up ‎control group design. The research population consisted of all divorce applicant women who referred to family counseling centers in Sabzevar during the first 6 months of 2020. Furthermore, 30 divorce applicant woman were selected as the participants of the study using convenience sampling and were randomly assigned to either the experimental or control groups. The research instruments included the Kobasa hardiness questionnaire (1979) and Kineard and Gerard attitudes toward divorce Scale (1986(. To analyze the data, repeated measures ‎ANOVA‎ was used. The research findings demonstrated that combination of morality treatment (forgiveness) and emotion-focused was effective on hardiness and attitudes to divorce in divorce applicant couples(p< 0.05). It should be noted that the persistence of the treatment effect was maintained after two months (p< 0.05). Based on the findings of the present study, it can be concluded that a combination of ethics-oriented (forgiveness) and emotion-oriented approaches can be used to reduce the problems of women seeking divorce and increase their hardiness in dealing with marital life problems.