اثربخشی آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی

مقدمه : استرس و مشکلات در زمینه سازگاری بخشی از مسائل خاتواده های دارای فرزند کم توان می باشد. یکی از راهبردهای مناسب برای ارتقای سلامت روان تاب آوری است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش تاب آوری بر استرس و سلامت روان مادران دارای فرزند کم توان ذهنی بوده است. روش : روش پژوهش طرح نیمه آزمایشی ، شامل پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه ی آماری این پژوهش را مادران دارای فرزند دختر کم توان ذهنی تشکیل داده که فرزندانشان در سال تحصیلی 1398-1397 در مدارس دخترانه ابتدایی آموزش و پرورش استثنایی شهر تهران مشغول به تحصیل بوده اند. با روش نمونه گیری دردسترس یک گروه 30 نفری از مادران انتخاب شدند و به طور تصادفی 15نفر از آن ها در گروه آزمایش و15 نفر دیگر در گروه کنترل قرار گرفتند. پرسشنامه های استرس آبدین(psi) و سلامت روان گلدبرگ و هیلر (ghq) استفاده شد. یافته ها : داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در سطح معناداری( 0/01p <) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. گروه آزمایش که تحت آموزش تاب آوری قرار گرفتند نسبت به گروه گواه که هیچ آموزشی دریافت نکردند، میانگین سطح استرس پایین تر بوده است و آموزش تاب آوری موجب افزایش سلامت روان گروه آزمایش شده است. نتیجه گیری : بنابران این برنامه آموزشی و تشکیل گروه های مشاوره و حمایتی می تواند جزء برنامه های مداخلاتی در جهت کاهش استرس و بهبود سلامت روان مادران دارای فرزند مبتلا به کم توانی ذهنی مورداستفاده قرار گیرند.

Effectiveness of resilience training on stress and mental health of mothers whose have children suffering mental retardation

Introduction: Many families involve problems due to have mental retardation child. Excessive stress and adjustment problems is only limited number of issues related to mental retardation diagnose in children. One of the appropriate strategies to promote mental health is resiliency. Resilience is the human ability to adapt in the face of diseases, adversity, hardship and ongoing significant life stressors. This study has been done for the purpose of evaluating effect of resilience training on stress of mothers whose have children suffering mental retardation. Method: the statistical population of the study was all mothers of mental retardation children had educational files in Milad School during the years 13971398. The applied method was a semiexperimental design, consisting pretest post test, and along with a control group. By available sampling, 30 mothers selected; they were put in 2 groups by random 15 of them in experimental group and 15 others in control group. Questionnaires of stress of Abedin and Goldberg mental health questionnaire were utilized for the both ones. The consequences of 8 session’s resilience training, through Covariance analysis(0/01 significance level), appeared that the mothers under the certain training have more promoted in increasing mental health and reduced stress than the mothers did not enjoy those trainings. The resilience training is associated with meaningful effect on reducing stress and increasing mental health of mothers