تاثیر روان‌نمایشگری با محتوای مهارتهای زندگی بر احساس تنهایی، شادکامی، روابط عاطفی و حمایت اجتماعی والدین در دختران نوجوان وابسته به تلفن همراه

هدف این پژوهش، بررسی تاثیر روان نمایشگری با محتوای مهارتهای زندگی بر احساس تنهایی، شادکامی، روابط عاطفی و حمایت اجتماعی والدین در دختران نوجوان وابسته به تلفن همراه بود. طرح این پژوهش، آزمایشی و از نوع پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش حاضر، دانش‌آموزان دختر دبیرستانی شهرستان خمینی شهر بودند. نمونه آماری این پژوهش 30 نفر از دانش آموزان وابسته به تلفن همراه بودند که به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل به صورت تصادفی گمارده شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس وابستگی به تلفن همراه mpai لونگ (2007)، جو عاطفی خانواده هیلبرن (1964)، حمایت اجتماعی والدین پرسیدانو و هلر (1983)، شادکامی ohq (1987) و احساس تنهایی ucla (1980) استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که جلسات رواننمایشگری با محتوای مهارتهای زندگی بر کاهش احساس تنهایی، افزایش شادکامی، بهبود روابط عاطفی نوجوانان و حمایت اجتماعی والدین آنان موثر بود و این تاثیرات در دوره پیگیری نیز پایدار بودند (0.05>p). بنابراین مداخله روان‌نمایشگری با محتوای مهارتهای زندگی، مداخله‌ای موثر برای بهبود وضعیت روانشناختی نوجوانان وابسته به تلفن همراه است.

The Effectiveness of Psychodrama with the Content of Life Skills on Loneliness, Happiness, Affective Relationship and Parents’ Social Support in Adolescent Girls Dependent on the Cellphone

The purpose of the present study was to examine the effectiveness of psychodrama with the content of life skills on loneliness, happiness, affective relationships and parents’ social support in adolescents dependent on the cellphone. The design of this study was experimental and pretestposttest and followup with the control group. The study population included female high school students in Khomeinishahr. The statistical sample of this study included 30 students dependent on the cellphone who were selected by cluster sampling and randomly assigned to two groups of 15 participants. To collect data. the scale of mobile dependence MPAI Lung (2007), Affective family climate of Hill Burn (1964), Parents’ Social Support of Prosidano and Heller (1983), Happiness OHQ (1987), and UCLA Loneliness (1980) was used. The results of multivariate covariance analysis showed that sessions of psychodrama with the content of life skills were effective in reducing loneliness, increasing happiness, improving adolescent affective relationships and social support of their parents and these effects stayed stable in followup (p <0.05). So, psychodrama with the content of life skills is an effective intervention to improve the psychological status of adolescents dependent on the cellphone.