تدوین مدل اضطراب کرونا در دانشجویان براساس حس انسجام و تاب آوری: نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراک شده

با توجه به اثرات جبران ناپذیر اپیدمی کروناویروس بر دانشجویان؛ هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی ادراکشده در رابطه بین حس انسجام و تاب آوری با اضطراب کرونا دانشجویان علوم پزشکی بود. روش پژوهش توصیفی و از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که در سال تحصیلی 99-1398 مشغول به تحصیل بودند را تشکیل می داد که 300 نفر به‌صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی در پژوهش شرکت کردند. ابزارهای جمعآوری اطلاعات شامل مقیاس اضطراب بیماری کرونا (علی پور و همکاران، 1398)، پرسشنامه حس انسجام فرم 13 ماده ای (آنتونووسکی، 1987)، مقیاس تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت و همکاران، 1988) بود. تجزیه‌وتحلیل داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری و از طریق نرم‌افزارهای spss23 و  lisrel8.8انجام شد. براساس نتایج به‌دست‌آمده مدل علّی رابطه بین حس انسجام، تاب آوری، حمایت اجتماعی ادراک شده و اضطراب کرونا دانشجویان براساس شاخصهای مختلف برازش تایید شد. حس انسجام، تاب آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده بر میزان اضطراب کرونا دانشجویان اثر مستقیم دارند؛ همچنین حس انسجام و تاب آوری از طریق حمایت اجتماعی ادراک شده بر اضطراب کرونا دانشجویان تاثیر غیرمستقیم دارد (p<0/05)؛ بنابراین، حس انسجام، تاب آوری و حمایت اجتماعی ادراک شده نقش مهمی در میزان اضطراب کرونا دانشجویان ایفا میکنند و هدف قرار دادن این سه مولفه به‌وسیله درمان های روان‌شناختی، می تواند در کاهش اضطراب کرونا دانشجویان موثر باشد.

Developing a model of Corona Anxiety in Students Based on Optimism and Resilience: The Mediating role of the Perceived Social Support

Due to the prevalence of coronavirus among people, especially the affected countries, which has caused anxiety, the aim of the present study was to investigate the causal modeling of Corona anxiety in students based on optimism and resilience with the mediating role of perceived social support. The research method was descriptive and structural equations. The statistical population of the present study consisted of all students of University of Mohaghegh Ardabili who were studying in the academic year of 20092010, when 300 people participated in the research online and through virtual networks. Data collection tools included Corona Anxiety Scale (Alipour et al., 2020), Life Orientation Test (Scheier & Carver, 1992), Resilience Scale (Conner & Davidson, 2003) and Multidimensional Scale of Perceived Social Support (Zimet et al., 1988). Data were analyzed using structural equation modeling using Spss23 and Lisrel 8.8 software. Based on the results, the causal model confirmed the relationship between optimism, resilience, perceived social support and Corona anxiety in students based on different fitness indices. Optimism, resilience and perceived social support have a direct effect on the Corona anxiety in students; also, Optimism and resilience has an indirect effect on the Corona anxiety in students through perceived social support (P <0.05). Therefore, optimism, resilience and perceived social support play an important role in the Corona anxiety in students and targeting these three components by psychological therapies can be effective in reducing the Corona anxiety in students.